Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Iedere vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Kun jij je je ouders nog jong herinneren? Ik niet echt. Alleen van de foto’s. Er is er één waarop ik voor het eerst een glimp van hun jeugd vóelde. Beiden met een sigaret in de mond en zeer verliefd in elkaars ogen kijkend. Ze zagen er jong, onbezorgd en een beetje brutaal uit. Zo heb ik ze nooit gekend.
Misschien raakte juist daarom deze zin me zo: “De tijd zorgt ervoor dat kinderen hun ouders nooit jong kennen.” Een zin die regelrecht mijn jonge moederhart binnendrong. Hij komt uit het prachtige boek Waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens. I know, spuit elf. Maar soms ligt er gewoon een boek drie (!) jaar lang op mijn nachtkastje omdat… ehm, nou ja, omdat HET LEVEN GEWOON HEEL DRUK IS (en ik ’s avonds vaak naar mijn good friends the Real Housewives of Whatever kijk).
Maar ik zit weer in mijn leesfase. Ik zit sowieso in een hele bijzondere fase… want: scheiding. En ik merk dat ik op veel vlakken zo blue ben, dat ik nu van alles aanpak om mezelf te voeden. Van Oprah’s Super Soul-podcast tot dansmeditatie. Hey, never waste a good crisis.
Goed, terug naar die confronterende zin. “De tijd zorgt ervoor dat kinderen hun ouders nooit jong kennen.” Ik heb mezelf jarenlang wijsgemaakt dat ik een coole, jonge moeder ben. Dat mijn generatie zo veel dichter bij haar kinderen staat dan die erboven. En dat baseer ik op het feit dat ik mijn kinderen bijna nooit corrigeer als ze ‘fuck’ zeggen. Ja, een beetje voor de vorm maar eerlijk? Ik vind het eigenlijk best wel tof of zo.
En ondanks dat mijn kinderen zich vooralsnog labelen als cisgender, zijn de gesprekken bij ons thuis behoorlijk woke. Oké, we hadden vroeger thuis óók al een genderneutrale wc, maar daar werd er in moeders oor gefluisterd als er tampons nodig waren. Bij ons staan ze gewoon in de keuken, tussen de crackers. Paarse Vrijdag vinden ze ongemakkelijk, want: “het is toch normaal dat je uit 73 genders mag kiezen?”
Maar na jaren opvoeden op gevoel, met Spotify als enige pedagogisch kompas, begin ik me te realiseren hoe naïef die hele “wij-zijn-de-leukste-generatie-ouders-ooit”-gedachte is. Ouders zijn per definitie niet jong. Niet hip. En zeker niet happening (alleen al dat woord moet met pensioen).
Tegen de tijd dat de kinderen je zien als als een mens met een verhaal in plaats van functionele koelkastvuller, dan zit jij in de overgang. Of een midlifecrisis
En als je kinderen dan eindelijk op een leeftijd komen waarop gesprekken écht gelijkwaardig worden, waarop ze je zouden kunnen zien als een mens met een verhaal in plaats van functionele koelkastvuller, dan zit jij in de overgang. Of een midlifecrisis. Of een scheiding. En laten we eerlijk zijn: dat levert zelden de beste parent-CV-skills op. Dus toen ik die zin las, werd ik even stil. Het maakte me verdrietig. Maar het was ook een wake up call. Want dat is het dus: je bent nu eenmaal de ouder. En zij zijn het kind. En dat is geen kloof, maar een gegeven en een liefdevolle afstand die je volgens mij niet moet willen overbruggen, maar juist omarmen.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders… do we need to say more? Je hebt soms geluk met een ontzettend lieve schoonmoeder, en soms de pech met een schoonmoeder from hell. Die van Annissa zit er ergens tussenin, maar komt soms op zijn zachtst gezegd wat onhandig uit de hoek.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Maartje van groep 1/2 die ineens bloed op de grond aantrof.