Patricia over fatbike-bende uit de buurt: ‘Het is toch doodeng dat deze kinderen (!) zo ontspoord zijn?’

Afgelopen week kwam er rook uit mijn WhatsApp. En dit keer geen gekeuvel over een gezamenlijk cadeau, maar over de zogenaamde fatbike-bende. Say what? Dat zijn kinderen (!) op elektrische fietsen met van die dikke banden die de buurt terroriseren. Drie daarvan zijn van de week in Bloemendaal opgepakt. Deze snotapen zijn nu al een aantal weken een ware plaag. En ze zijn zó brutaal dat ze het nu ook op volwassenen gemunt hebben. Ze hebben dus ook al twee vaders bedreigd die ik ken. En geloof me dat zijn mannen van minimaal 1.85m en niet op hun mond gevallen. Eén van die vaders is terug gegaan met zijn hond. Dit is toch krankjorum. Maar ook zij voelden zich echt onveilig. Het is toch doodeng dat deze kinderen zo ontspoord zijn? Ik vraag me dan oprecht af hoe dat kan.

Geen armoetroef

Ik ga nu iets zeggen wat een aanname is, maar tevens ook een reflectie op mijn eigen gezin. Waar ik woon zit geld, bijna alle ouders zijn tweeverdieners en menig kind heeft dus of zo’n fatbike of een Van Moof. Geen armoetroef zeg maar. Als de kinderen klein zijn, is er vaak een au pair in huis en als ze wat groter worden dan redden ze zichzelf na school. Maar dat gaat ook gepaard minder toezicht. Zo is het bij ons thuis ook.

Lees ook – ‘Zes weken na haar helse bevalling kon er wel weer seks plaatsvinden. Vond hij’ >

Sleutelkinderen

Met pijn in mijn hart moet ik toegeven dat mijn kinderen ook vaak alleen thuiskomen. Vroeger noemde je dit sleutelkinderen. Ik had vroeger een meisje in de klas waarvan beiden ouders nooit thuis waren na school. Van het geld dat op tafel lag kocht ze stiekem patat. Ik weet nog goed dat ik in het begin jaloers op haar was, maar al snel zag ik in dat ze eigenlijk heel kwetsbaar en alleen was. Ze zwierf vaak op straat op zoek naar aandacht en aansluiting. En daar loerde meteen een gevaar in, want in de stille wens om ergens bij te horen kwam ze terecht in een bende. En natuurlijk ben ik soms bang dat mijn kinderen dit ook overkomt.

Peer pressure

Want vandaag de dag komt daar nog een veel dominanter element bij kijken namelijk ‘peer pressure’ (groepsdruk) door social media. Deze zogenaamde groepsdruk wordt vooral geassocieerd met pubers, die vanwege hun ontwikkelingsproces extra vatbaar zouden zijn voor invloed van leeftijdgenoten. En misschien zitten de ouders van deze fatbike-bende-kinderen elke dag gewoon thuis met een kop thee te wachten op hun kroost en zit ik er helemaal naast, maar ik zie om me heen dat veel kinderen van ouders die beiden aan het werk zijn net iets vaker op zoek zijn naar relevantie en herkenning. Inclusief die van mezelf.

“Natuurlijk ben ik soms bang dat mijn kinderen dit ook overkomt”

Kopje thee

Mijn WhatsApp begint weer te roken en ik lees dat de politie aan het patrouilleren is op de fietsroute naar hockeytraining en dat het wordt aangeraden kinderen niet meer alleen te laten fietsen! Lieve mensen, dit is toch absurd! Al ik heb de oplossing ook niet voor handen. Minder gaan werken? Ik ben bang dat de vrouw dan carrière technisch weer de dupe is. Maar wat dan? Meer hobby’s, meer naschoolse opvang? Ik ga op op mijn vrije dag weer het kopje thee invoeren. Met een koekje.