In de keuken hebben wij er sinds kort een piepklein houten deurtje bij. Nummer 30, prijkt er op de deurpost. Als je het deurtje opent, kijk je naar twee vilten muisjes die samen pannenkoeken eten. Super schattig, dacht ik toen ik het op de muur boven een plint plakte, niet wetende dat ik zomaar de poort naar de hel had binnengehaald.
Lees verder onder de advertentie
Muizenhuis
Een paar dagen later ontdekte ik ‘s ochtends namelijk de eerste tekenen van een muis in huis. En dan niet de pluche versie met een koksmuts, nee, een echte met zo’n vlezige lange staart en gelige tandjes. Toen ik ‘s avonds aan de telefoon angstig oreerde over deze ontdekking terwijl ik door de garage stampte, liep er een moddervet exemplaar over de plank naast mijn hoofd. Ik denk dat ik het beest doof heb gegild. Niet dood, hij verdween gewoon. Ik denk door het deurtje van het Muizenhuis.
Volgekitte gaatjes
Dertien vallen, 24 bijenbekjes en een liter speciale muizenkit later, dacht ik de strijd te hebben gewonnen. Totdat er een brutaal wezen met Dumbo-oortjes de woonkamer in kwam draven. Het was een bijna uitdagend loopje. Zo van: kijk mij dan, ik vreet dwars door je volgekitte gaatjes heen. Ook deze verdween, maar mijn angst voor elk vreemd geluid in huis groeide. Uit voorzorg heb ik het kleine deurtje gebarricadeerd met het trapje dat erbij zat. Weer was het stil, tot dat noodlottige weekend nu een week geleden.
“Kijk mij dan, ik vreet dwars door je volgekitte gaatjes heen”
Lees verder onder de advertentie
Muizenplaag
Het leek wel een georganiseerde strooptocht. De hele familie Muis kwam op bezoek. Op vrijdagavond zat er een babymuisje in een van de live-traps. In totale paniek belde ik de enige man waar ik al mijn hele leven op kan bouwen: mijn vader. Die heeft Mickey twee kilometer verderop de velden ingejaagd. Op zaterdagochtend wandelde er weer een baby binnen. Deze heb ik (oké, opnieuw mijn vader) met veel theatrale armbewegingen gevangen met een Lego-bak. We hebben hem uitgezet bij het oude Land van Ooit, waar hij Kloontje mag lastigvallen. Een paar uur later spotte ik de derde, die door ‘Jan met de bezem’ is gecanceld.
Nu de meterkast, waar ze kennelijk uit kwamen, van een bodem kit is voorzien, kan ik weer rustig slapen. En ik wéét dat die kleine beestjes me heus niet aanvallen in mijn bed, maar het is een heuse fobie waar ik mee kamp. In mijn studententijd ben ik zelfs drie keer verhuisd vanwege de muizen in huis. Dit keer betaal ik zelf de hypotheek, dus verhuizen is geen optie. Ook kan ik niet elke keer mijn vader, de buurman of mijn ex bellen. Dus ik moet er iets mee. Het laatste wat ik wil is die gekke fobie op mijn kinderen overbrengen. Er bestaat blijkbaar zoiets als exposure-therapie, maar daar slaap ik eerst nog wat nachtjes over. Voor nu is het muisstil.
Lees verder onder de advertentie
Lara Steenvoorden (35) is freelance tekstschrijver, een tikkie Aziatisch en een beetje boel Brabants, maar boven alles moeder van ‘de directie’: Rijk (3) en Lex (2).
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders… do we need to say more? Je hebt soms geluk met een ontzettend lieve schoonmoeder, en soms de pech met een schoonmoeder from hell. Die van Annissa zit er ergens tussenin, maar komt soms op zijn zachtst gezegd wat onhandig uit de hoek.