Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Deze week barst het grote wandelfestijn weer los: de avondvierdaagse. Je weet wel, dat jaarlijkse evenement waarbij kinderen vrijwillig – vrijwillig! – kilometers gaan lopen, en hun ouders verplicht worden om dit sportieve idee met enthousiasme te begeleiden. Niks ten nadele naar iedereen die dit leuk vindt trouwens; het zou me waarschijnlijk goed doen om eens meer te gaan lopen. Tja, working on it.
Lees verder onder de advertentie
Moehoeeee
De flyers hangen al weken in de hal van school, je kunt er niet omheen. Mijn oudste zit sinds dit jaar in groep 1, dus dit is als moeder mijn eerste kennismaking met dit fenomeen (nee, mijn basisschool deed hier niet aan mee). Ik heb die flyer gelezen, hem nog een keer gelezen, er vervolgens bedenkelijk naar gekeken, en hem daarna genegeerd.
Lees verder onder de advertentie
Een wandeling naar de supermarkt van driehonderd meter met mijn zoon eindigt standaard in “Mamaaaaaa, ik ben moeehoeee!” waarna ik hem met zweet op m’n rug naar huis sjouw. Soms kies ik er overigens ook voor om de strijd aan te gaan hoor; het ligt aan de dag. En mijn humeur. Pick your battles, zullen we maar zeggen.
Maar goed, dan hebben we het dus over 300 meter. Geen vijf kilometer. Ik dacht: dit is duidelijk. Dit wordt ‘m niet. Over een paar jaar misschien.
Toen was daar de ouderapp. Daarin werd enthousiast gevraagd welke kinderen er mee zouden lopen. En wat schetst nou mijn verbazing: ouder na ouder antwoordde dat hun kind er natuurlijk bij is. Heh? Hebben hun kinderen allemaal stiekem een marathontraining achter de rug? Is er ergens een geheimzinnige peuter-wandelopleiding waar ik geen weet van heb? Begrijp me niet verkeerd, ik vind het oprecht knap en helemaal gezellig dat die kinderen het gaan doen. Maar ik stel mezelf toch voorzichtig de vraag: wat gaat er mis bij mij thuis?
Lees verder onder de advertentie
Misschien ook wel helemaal niks en moet ik niet vergelijken. Misschien is het gewoon nog niet zijn jaar. Of is hij meer van de korte sprint dan van de lange adem. Want hij loopt dan misschien geen vijf kilometer, maar hij rent wél als een speer als ik zeg dat er chocola op het aanrecht ligt. Ook een talent, toch?
Meer columns van Heather lees je hier. Of volg haar op Instagram.
Er zijn van die geboortekaartjes die je op de koelkast plakt omdat ze zó schattig zijn. Mooie naam, lief fotootje, zacht gedichtje erbij — je kent het wel. En soms ook niet.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Formule 1-coureur Max Verstappen heeft geen pitstop gemaakt op het circuit, maar in het ziekenhuis in Monaco. Daar werd hij afgelopen vrijdag, samen met zijn partner Kelly Piquet, trotse vader van dochter Lily. En hoewel de motoren van zijn bolide in Miami alweer ronken, staat zijn hoofd duidelijk nog bij de wieg.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.Deze week barst het grote wandelfestijn weer los: de avondvierdaagse. Je weet wel, dat jaarlijkse evenement waarbij kinderen vrijwillig – vrijwillig! – kilometers gaan […]
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.