Beeld: Norbert Kleijn
Rachelle (39) is arts en oprichter van Practice Your Health, moeder van drie (4, 2 en 1 jaar) en op missie om een brug te slaan tussen de westerse geneeskunde en holistische gezondheidszorg. Ze ziet kinderen als spiegels van wat er écht speelt binnen het gezin. In haar columns schrijft ze over hoe we als ouders beter naar onszelf én onze kinderen kunnen luisteren.
We zitten er weer middenin. De tijd van het jaar waarin de spanningen stijgen bij de kleine ‘gelovigen’ onder ons. Het zenuwstelsel van peuters en kleuters staat op hoogspanning. Elke extra prikkel kan een volledige meltdown veroorzaken. Het was een ochtend die al niet zo lekker liep. Net wat te laat van huis vertrokken. Fiets volgeladen met drie kinderen, zware tassen en een matig humeur. Dan net de straat uit en nog moeten stoppen om op acrobatische wijze een gevallen laars op te rapen. Toen ik bij het stoplicht aankwam sprong deze net op groen, maar hoe hard ik ook trapte, ik was niet vooruit te branden. Lag dit aan mij? Ik scande de fiets en zag het direct in mijn ooghoek: een lekke band.
En toen begon zij te huilen. “Ik wil niet naar school.” Het kwam uit haar tenen. Met een pruillip, vuistjes in de ogen, grote snik ademteugen. Ze herhaalde het zeker twintig keer in alle denkbare toonhoogtes. “Ik vind het spannend.” “Ik heb buikpijn.” Het hele repertoire trok voorbij. Dit kon er ook nog wel bij. Een lekke band is een vrij concreet probleem. Stoppen, kijken wat het probleem is en direct handelen. Doorfietsen geeft vaak meer schade. Dus stoppen en een ander plan maken en zorgen dat die fiets zo snel mogelijk naar de fietsenmaker gaat.
Bij een huilend kind werkt het eigenlijk net zo. Stoppen. Kijken wat er speelt. De angel, of in deze tijd van het jaar de pepernoot, eruit halen. Maar in de praktijk en drukte van de dag, is dat soms een stuk lastiger. Ik stapte af. Veilig langs het fietspad liet ik eerst mijn eigen golf van frustratie uitdoven. Ik belde mijn eerste afspraak af. En ik ging op zoek naar de oorzaak van haar emotielek. “Wat is er spannend vandaag?” Ik had al een vermoeden. “Is het het podium?” De klas zou optreden als afsluiting van het thema. Niet weten wat er ging gebeuren, wie er zou kijken, of ze het wel kon. “Wat als je gewoon bij de juf blijft staan? Dan hoef je alleen maar te kijken. En als je wel mee wil doen, doe je wel mee.” Ik zag haar schouders zakken. Het scheefgetrokken mondje ontspande. De golf van paniek spoelde weg.
Later die dag ging ik langs de fietsenmaker. Hij verving vakkundig mijn binnen- en buitenband en toonde me de boosdoener: een grote spijker. Maar goed dat je gestopt bent. Bij thuiskomst zag ik aan mijn dochter dat het goed was. Ze vertelde apetrots dat ze tussen de andere kindjes had gestaan, óp het podium. Om een emotielek te dichten moet je weten waar je moet zijn en wat je moet doen. Niemand wordt geboren als fietsenmaker. Kinderen hebben iemand nodig die even stopt, vraagt wat er speelt, de spijker vindt en hen veilig weer de weg op helpt. Daar heeft ieder kind wat mij betreft recht op en deze tijd van het jaar liggen dit soort momenten door de spanning nog meer op de loer.
En ook wij, als ouders, hebben af en toe een fietsenmaker nodig. Want doorfietsen op een lekke band – emotioneel of letterlijk – dat eindigt altijd met meer schade dan nodig was. Dus: zoek de oorzaak, plak die band, haal dat pepernootje eruit. En dan kun je weer doorfietsen. Door heel Nederland.
Het is weer zover: Albert Heijn heeft een nieuwe spaaractie en heel Nederland duikt er collectief bovenop, alsof het de laatste doos kruidnoten van het seizoen betreft. Deze keer sparen we Disney-kersthangers, met daarin klassiekers als Mickey, Elsa, Olaf en Stitch.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Er is iets dat zowel het welzijn als de schoolprestaties van je kind een flinke boost kan geven, en nee: het is geen huiswerk-app of bijles.
Wereldkampioen. Olympisch kampioene. Maar toch was niets zo heftig voor schaatsicoon Irene Schouten (33) als… zwanger zijn. Een jaar na de geboorte van haar zoontje Dirk blikt ze terug: openhartig, kwetsbaar en heerlijk nuchter.
Patrick (54) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Er is geen handboek voor de opvoeding van je baby, peuter of puber. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week worstelt Fay (36) met de opmerkingen van haar schoonmoeder over haar peuter.