Naomi: ‘Iemand wilde weten of een tweeling wel gewenst was. Ja, echt waar’

gastcolumn Naomi Eigen beeld
Naomi Appelman
Naomi Appelman
Leestijd: 4 minuten

Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: @naomiappelman.

Lees verder onder de advertentie

Laatst keek ik naar het programma “Meer dan verwacht” (kijktip!) waarin drielingouders gevolgd worden. Een fragment van drielingmoeder Cora is me daarbij in het bijzonder bijgebleven. Die lieve powervrouw heeft net álles gegeven om de doop van haar drie zoons goed te laten verlopen, als een oudere vrouw – compleet ongevraagd – naar Cora en haar man roept: “Heel veel sterkte. Ik zou niet willen ruilen met jullie.” De twee lachen het beleefd weg. En dat bracht me weer helemaal terug naar de babytijd met mijn tweeling (J/M, bijna 3).

Lees verder onder de advertentie

De plaatselijke Beyoncé

Ik woon in een klein dorp onder de rook van Amsterdam. In mijn dorp komen tweelingen voor, maar niet met grote regelmaat. Wat wel in grote getalen voorkomt zijn ouderen. En ouderen, die schromen niet om hun stem te laten horen. Als ik met de tweelingwagen een wandelingetje door het dorp maakte, voelde ik me de plaatselijke Beyoncé. O-ve-ral kwamen ze vandaan. De dametjes die allemaal éven in de wagen wilden kijken. Die tientallen dorpsgenoten die zelf van een tweeling waren, zelf een tweeling hadden gehad, waarvan de buren een tweeling hadden, you name it.  

Lees verder onder de advertentie

Keer op keer dezelfde vragen:  

  • Zit het in de familie? (Nee) 
  • Zijn ze een- of twee-eiig? (Voor jouw beeld: het zijn een jongen en een meisje) 
  • Hoe reageerde je toen je het hoorde? (What do you think?) 

En dan zijn er gelukkig ook nog de zeldzame vragen. Zo is er zelfs iemand geweest die op straat vroeg of we IVF hebben gedaan en ook iemand die wilde weten of een tweeling wel gewenst was. Ja, echt waar.

Ongevraagd en doelloos

En als je dan met je enorme tweelingwagen over de veel te kleine stoep manoeuvreert, zijn er ook nog mensen die het nodig vinden om (net als bij Cora) in het voorbijgaan iets naar je toe te schreeuwen. Compleet ongevraagd en net zo doelloos. Hier volgen enkele opmerkingen die ik meerdere keren naar m’n hoofd geslingerd heb gekregen.  

Lees verder onder de advertentie
  • Nou, jij zal weinig slapen!  
  • Liever jij dan ik!  
  • Ik ben blij dat ik geen tweeling heb. 
  • Nou, ben je gelijk klaar!!!! 
  • Sterkte ermee. 
  • Zo, dat is hard werken!  
  • Zeg maar nee, dan krijg je er twee, ha ha ha ha ha ha ha ha ha.  
  • Was het 1 + 1 gratis? 
  • Wacht maar tot ze gaan lopen, dán heb je het pas druk!

Een beetje vriendelijkheid doet wonderen

Wat kun je ermee en wat heb je eraan? Het kost zo’n oververmoeide ouder alleen maar nog meer moeite om beleefd te antwoorden of zijn/haar mooiste neplach op te zetten. Tips mag je trouwens wel altijd naar m’n hoofd slingeren! Of als je een lief nichtje hebt die een avondje kan helpen met oppassen. Of een kortingscode voor een leuke webwinkel waar ze een 1+1 gratis-actie hebben 😉  

Lees verder onder de advertentie

Dus, zie je een nieuwe (meerling)moeder lopen met een ferme tred (want haast, zo weer voeden) of wallen tot haar knieën? Glimlach en laat de meid lekker langslopen. Ze redt het, echt. Ténzij je wil aanbieden om de boodschappen te tillen, de was op te vouwen of eten voor haar wil koken. Dan kun je haar natuurlijk echt wel aanspreken. Een beetje vriendelijkheid doet wonderen. En eerlijk; daar heeft toch iedereen wel eens behoefte aan?

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken