Eigen beeld
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar eerste psychologische thriller.
Elke avond, voordat ik zelf naar bed ga, loop ik nog even hun kamers in.
Ik trek het dekbed recht, leg hun lievelingsknuffels binnen handbereik, geef een kus op warme voorhoofden en rode slaapwangen.
Ik snuif hun geur op: die zalige mix van shampoo en kind.
Ze slapen diep.
Alsof niets hen kan raken.
Alsof de wereld nergens pijn doet.
Hun lijfjes schoon. Hun buikjes vol.
En dan zie ik het weer voor me.
De beelden van het nieuws, eerder die avond.
Een ziekenhuis in Gaza.
Een baby van acht maanden, kleiner dan een pasgeborene.
Uitgemergeld.
Een arts vertelt dat er geen melk voor baby’s meer is.
Geen (therapeutische) voeding.
Ik zie een moeder met haar peuter slap tegen haar borst.
Kinderen die geen honger meer voelen, alleen nog leegte.
Ze ademen nog, maar de VN noemt ze walking corpses.
Achtentachtig kinderen gestorven van de honger, zeggen de cijfers.
Er zullen er nog meer volgen.
En de wereld weet het.
En kijkt.
Ik sta daar, naast hun bed, en weet even niet hoe je leeft met dat verschil.
Hoe je het ene kind veilig toedekt,
terwijl het andere sterft aan niets.
De volgende avond, tijdens het eten, schuift mijn zoon zijn worteltjes opzij.
“Er zijn kinderen in Gaza,” zeg ik zacht, “die zouden wíllen dat ze jouw bord mochten leeg eten.”
Hij kijkt naar zijn bord.
Ik zie hem denken.
Dan zegt hij:
“Dan eet ik m’n wortels wel zelf op. Ik vind het zielig als ze ze koud krijgen.
Ik laat m’n toetje wel staan. Dat mogen zij.”
Ik glimlach, en wens dat hij nog even mag geloven dat een toetje genoeg is om de wereld te redden.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Hannelore, die haar Griekse vakantie verzon voor de buitenwereld.
Goede ouders hebben geen bakken met geld nodig om hun kinderen een fijne jeugd te bezorgen. Het zijn juist die kleine dingen die het ‘m doen. Die maken dat je kind zich geliefd en veilig voelt, en daar draait het uiteindelijk om.
Van baby tot bijna-volwassen student: dit mag je ongeveer verwachten qua kosten per kind.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Op vakantie is het heerlijk als je kind snel nieuwe vriendjes maakt. Samen spelen, lachen en avonturen beleven maakt de reis extra speciaal.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.