Eigen beeld
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (34) en zoon Floris (bijna 2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
“Ben je alweer zwanger? Gefeliciteerd!” zeg ik tegen een vriendin terwijl we koffie drinken en onze jongens rondrennen. Enigszins aarzelend neemt ze mijn felicitatie in ontvangst en zegt: “Hij is al twee hoor, als de baby geboren wordt.” Plots besef ik wat ik zeg. En vooral: dat het label ‘snel’ alleen in mijn hoofd bestaat. Om redenen die niets met haar te maken hebben.
We waren samen zwanger van de eerste – zelfs een week na elkaar uitgerekend. En waar zij inmiddels ruim dertig weken zwanger is van haar tweede kind, spookt de gedachte aan baby nummer twee bij mij maar zelden door mijn hoofd. Ik voel nog geen kriebels. Elke gedachte die ik wél heb over een toekomst met meer kinderen, gaat direct gepaard met een schuldgevoel richting Floris. Hoe moet ik de tijd die wij samen hebben, delen met een ander kind?
Het onderwerp houdt me bezig. Vooral vanwege de omgeving. Waar me zelden werd gevraagd of ik überhaupt moeder wilde worden (begrijpen we eindelijk dat die vraag niet gewenst is?), mogen alle remmen blijkbaar los als het over een tweede gaat. Iedereen lijkt ervan uit te gaan “dat de tweede vast snel komt” en “dat je niet te veel leeftijdsverschil wilt.” Het antwoord: nee, ik weet niet of die tweede er komt. En het leeftijdsverschil interesseert me al helemaal geen bal.
Zelf ben ik enig kind – misschien ligt daar de kern van mijn twijfel. Ik kan me simpelweg niet voorstellen hoe het is om je aandacht te moeten verdelen over meerdere kinderen. En vooral: hoe je beiden evenveel liefde en tijd moet geven. Ik wil mijn pasgeboren baby niet wakker maken omdat ik Floris uit school moet halen. Maar hem het gevoel geven dat de baby voorgaat en mama niet kan komen spelen, steekt nog meer. Floris is mijn grote liefde, en ik ben een beetje een zeikerd als het op hem aankomt. Aan niets mag het hem ontbreken. En ik voel de spagaat al aankomen die ontstaat als ik voor baby nummer twee hetzelfde wil.
Terwijl we afscheid nemen, vraagt mijn vriendin naar onze toekomstplannen. Gaat er gezinsuitbreiding komen? Ik geef haar hetzelfde antwoord: de kriebels zijn er niet, de gedachten soms wel. En misschien is dat wel hoe het ‘hoort’. Misschien zijn er meer mitsen en maren dan bij mijn eerste – en wint uiteindelijk de wens om Floris een broer of zus te geven. De tijd zal het leren. Haast is er niet.
Meer columns lezen van Bianca en haar jonge gezin? Je vindt ze hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Femke, die in de clinch ligt met haar zoon over zijn vervolgopleiding.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Leonie en Maarten waren altijd aan het kibbelen over geld. Om nog maar te zwijgen over de stress en haast en al het gedoe dat opvang en school opleveren. Ze besloten: hij zou stoppen met werken en voor de kinderen zorgen en zij ging fulltime werken.
Je zou denken dat zelfstandigheid bij je kind vooral komt door een heleboel taken en zelf overal over mag beslissen. Dat ze van alles zelf moeten doen, zelf moeten kiezen en zoveel mogelijk vrijheid krijgen. Maar verrassend genoeg werkt het juist andersom! Te veel keuzes en te veel zelf moeten beslissen kunnen kinderen juist overweldigen. […]
Elke generatie heeft zo z’n eigen stijl van ouderschap, maar de kloof tussen millennials en boomers is enorm. Boomers groeiden op met tough love: strenge regels, bijna geen schermtijd (want dat was er gewoon nog niet) en het idee dat kinderen zo snel mogelijk zelfstandig moesten worden. Nu hun kids zelf ouders zijn, kijken boomers […]
Hoe is je eerste bevalling je bevallen, dat wilden we graag van je weten. En daar gaven lezeressen massaal gehoor aan: 715 respondenten vulden de online enquête in. Tipje van de sluier: het merendeel is positief, maar ook anno 2025 zijn er echt nog wel wat verbeterpuntjes op te noemen.