Marjolein en Martine wonen meer dan 10.000 kilometer van elkaar en hebben samen het bedrijf ChatLicense. Martine woont in Kuala Lumpur met man en zoon (10) en dochter (7), Marjolein woont in Rotterdam met haar man en twee dochters (13 en 11 jaar).
Lees verder onder de advertentie
Marjolein en Martine zijn experts in hoe kinderen veilig kunnen omgaan met hun smartphone en geven advies op lezersvragen.
Het dilemma: Hoe voorkom ik dat mijn tiener verslaafd raakt aan gamen, zonder het helemaal te verbieden?
Deze ingewikkelde vraag speelt in veel gezinnen. Games zijn vaak gemaakt om je zo lang mogelijk te laten spelen. Die dopamine kick na het behalen van een succesje is een belangrijke drijfveer om steeds door te gaan, voor tieners haast niet te weerstaan. De verleiding om verder te spelen, het nog een keer te proberen of samen met vrienden nog één FIFA-wedstrijdje te doen, is groot. Maar echt verslaafd, dat zijn er maar weinig. Voor de meeste tieners is het gewoon een leuke hobby. En uit wetenschappelijk onderzoek komt zelfs naar voren dat gamen – mits niet overmatig – goed is voor de ontwikkeling. Maar hoe zorg je er samen voor dat je tiener in balans blijft?
Lees verder onder de advertentie
Iedereen is er mee bezig
Er wordt vooral veel over gesproken en nog weinig echt gedaan qua wetgeving om ons als ouders een beetje te helpen die balans te vinden. Zoveel games, zoveel verleidingen en lootboxes in games zijn natuurlijk echt next level gokkasten. Dus tot die regels er ooit komen (misschien is je tiener dan al het huis uit), komt het dus vooral op jou als ouder aan. Maar: je staat er niet alleen voor! Praat eens met andere ouders, of met de ouders van de vrienden van je kind. Wat kunnen jullie samen doen? Misschien helpen de tips hieronder jullie op weg.
Lees verder onder de advertentie
Afspraken maken als basis
Het meest hardliner is: verbieden. Misschien geen sluitende oplossing, want hoe weet je nou dat je tiener nooit die game speelt, je bent er immers niet steeds bij. En natuurlijk zoeken ze juist ook weleens dingen op die niet mogen. Maar zo’n heldere regel geeft wel een basis en een kader. Weet wel dat regels verbroken worden, want dat hoort bij opgroeien. Maar dan maak je ze weer opnieuw, samen met elkaar.
Lees verder onder de advertentie
Liever niet verbieden maar wel begrenzen, met duidelijke afspraken? Voor richtlijnen hierover is er een mooi instrument: de Gamewijzer van Kijkwijzer. Deze geeft inzicht in welke games voor welke leeftijd zijn. Ook leerzaam om samen met je kind door te nemen! Vervolgens is het handig om het te hebben over waar en wanneer er gegamed wordt. Bijvoorbeeld alleen na het huiswerk en vooral niet tijdens het eten en in bed. Maak deze afspraken samen, zodat jullie er allebei blij mee zijn en achter staan. Iets eenzijdig opleggen staat bij een tiener garant voor stiekem gedrag. Dit kost even tijd als je misschien uit wat oude gewoontes moet komen, maar het loont en ook je tiener is geholpen met duidelijkheid van jou als ouder. Je kan samen ook een “contractje” opstellen waarin je benoemt hoe lang, wanneer, waar je gamet, of je tiener zelf aankopen mag doen, en welke randvoorwaarden gelden. Zoals een uur per dag bewegen, de hond uitlaten, sporten, you name it.
Lees verder onder de advertentie
Een bijbaan doet wonderen
Een goed medicijn tegen verslavingsgevoeligheid is druk zijn met iets anders. Wat voor leuks kan je er tegenover zetten? Welke interesses pasten altijd al goed bij je kind – sport, muziek, bakken, iets met dieren? Ook een bijbaan kan wonderen doen 😉 Soms hebben ze even een duwtje in de rug nodig om iets nieuws leuks te vinden.
Lees verder onder de advertentie
Ken de kenmerken
Er is een verschil tussen te veel tijd besteden aan gamen en problematisch gamen. Zijn er verslavingssignalen zoals slechte hygiëne, negatieve emoties, lichamelijke ongemakken of zie je dat andere dingen (school, eten) eronder lijden? Dan is het echt tijd om in actie te komen. Spelen er wellicht andere problemen, die de vlucht naar gamen kunnen veroorzaken of versterken? Richt je dan op het echte probleem – zelf, samen of met externe hulp. Een handig hulpmiddel om het gamegedrag te onderzoeken is de zelftest van Trimbos Instituut.
Lees verder onder de advertentie
Kijk ook naar jezelf
Dit staat in alle dilemma’s over digitaal opvoeden bovenaan. Geef je zelf – door de bank genomen – het goede voorbeeld? Bekijk je het ook wel eens van hun kant? Kijk en doe je wel eens mee met het gamen zodat je soort van weet wat er speelt en sta je er open voor om hun hobby positief te benaderen?
Lees verder onder de advertentie
De app ChatLicense helpt ouders met praktische tips en gesprekstarters op weg. Met de app als ‘rijbewijs voor de online wereld’ leren kinderen vanaf de eerste smartphone veilig omgaan met alles wat op schermen zit, dus ook gamen. De gouden combinatie: interesse tonen, afspraken maken, grenzen bewaken en bereikbaar zijn. We’ve got you 😉
Interesse in meer digitale dilemma’s? Hier vind je de andere columns van Marjolein en Martine.
Je kent ‘m wel: taurine. Dat stofje in je energiedrankje waar je je na een slapeloze nacht of sportles weer even mens van voelt. Maar wat blijkt? Sommige kankercellen vinden taurine óók een topbrandstof – en dat is slecht nieuws.
We zeggen niet dat ze echt levensgevaarlijk zijn (nou ja, soms een beetje), maar als deze moeders achter het stuur kruipen, kun je maar beter even drie keer checken of je gordel vast zit. Of het nou door hun dromerigheid, temperament of multitask-mania komt: deze sterrenbeelden staan bekend om hun spannende rijgewoontes.
Lauren is dolblij met haar zwangerschap en droomt al maanden over de perfecte naam voor haar dochtertje: Lia. Maar tijdens een familiebezoek gooit haar stiefmoeder onverwacht roet in het eten met een emotioneel verzoek. Wat doe je als iemand anders jouw babynaam opeist?
Heb je naaste lief? Tuurlijk, maar begin vooral bij jezelf. Pas als je voldoende aandacht aan jezelf hebt besteed, heb je ruimte voor anderen, zo simpel is het.
Huisdieren, ze zijn onderdeel van je gezin. Vaak zelfs eerder deel van jullie gezin dan je kinderen. Je houdt zielsveel van ze, maar soms drijven ze je zo tot waanzin dat je ze eigenlijk gewoon per direct bij het asiel wilt afzetten. Deze week Laura en haar hond Hazel.