Beeld: Michelle van den Broek Fotografie
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Ik ben nu een bakfietsmoeder. Dat had je me drie maanden terug niet hoeven vertellen, dan had ik je uitgelachen.
Maar het is toch echt zo. Ik was eigenlijk al een bakfietsmoeder geworden voor we het ding überhaupt in ontvangst mochten nemen – twee maanden levertijd en toen nog drie weken vertraging, ugh – want sinds we besloten er een aan te schaffen, bedacht ik me echt elke dag wel een keer: ‘Als ik nu een bakfiets had, dan zou ik dit-en-dit gaan doen.’ We hebben er zelfs regelmatig een gehuurd – er staan meerdere huurbakfietsen verspreid in het dorp waar we wonen – omdat het blijkbaar ontzettend urgent was geworden.
Als je me dit begin dit jaar had verteld, had ik je oprecht niet geloofd. Ik ging van ‘wat een ondingen, echt weer zo’n domme hype’ naar ‘ik wil er per direct een’ binnen een aantal weken. Met de komst van de lente en zonnig weer, maar het leek me ineens toch wel heel handig. Twee koters van bij elkaar veertig kilo in twee fietszitjes op een gewone fiets, is namelijk echt gewoon fucking zwaar. Daardoor pakte ik dan soms toch de auto, ook voor een heel klein stukje. Of ik ging maar helemaal niet, want geen zin om dan wel mezelf het schompes te fietsen, dan wel parkeerkosten te moeten betalen. Toch net zonde.
Onze omgeving reageerde soortgelijk als ikzelf op het hele fenomeen ‘bakfiets’. Een deel was enorm enthousiast: ‘Wat leuk, mag ik er ook een keer op?’, ‘Het is zó fijn, ik kan echt niet meer zonder’, ‘Dat zou ik ook wel willen’. En een ander deel wat minder: ‘Ugh, ik haat bakfietsen, die dingen staan overal in de weg’, ‘Weet je wat dat kost?!’ Tsja. Ik behoorde tot voor kort dus zelf ook in de laatste categorie, dus ik kan er weinig van zeggen.
Wat ik wel kan zeggen: ik ben er MEGA BLIJ mee. We toeren erop los, we zijn veel meer buiten (ook omdat het mooi weer is, uiteraard) en ik beweeg meer, omdat je ook prima grotere stukken kan fietsen door de ondersteuning. De jongens vinden het ook leuk, de jongste probeert op elk onbewaakt moment die bak in te klimmen en de oudste vraagt elke dag of we met de bakfiets op pad gaan. T is blij dat hij eindelijk niet meer in “slakkentempo” hoeft te fietsen als ik mee fiets op de bakfiets, ik ben blij dat hij niet meer zeurt over mijn prima gemiddelde fietstempo. Kortom: iedereen is helemaal content met de nieuwe bakfiets.
Oh ja, tippie van mij: Kijk eens of je werk een Lease a Bike aanbod heeft. Daarmee kun je relatief goedkoop (afhankelijk van je salaris) een leasefiets krijgen, en dus ook een bakfiets. Dan betaal je maandelijks een bedrag in plaats van een grote smak geld in één keer, krijg je belastingvoordeel, waardoor dit zowaar een gunstige leaseconstructie is, én je mag de bakfiets na drie jaar overkopen voor een relatief laag bedrag. Of je hem dan houdt of gunstig doorverkoopt, is aan jou. Doe er je voordeel mee, zou ik zeggen. No spon, trouwens, gewoon hoe wij het aangepakt hebben.
Dus ja, een bakfietsmoeder. Wie had dat gedacht. Ik in ieder geval niet, een paar maanden geleden. Zo zie je maar, ook als je de dertig bent gepasseerd, kan je jezelf nog verrassen.
Meer columns van Elsemieke lezen? Je vindt ze hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.