Fotografie: Paulien van Beusekom
Iedere week ga ik met mijn dochter naar de bibliotheek om een nieuw boekje te lenen. Die boekjes voelen doorgaans heel plakkerig aan. Ik heb onlangs aan ChatGPT gevraagd hoeveel bacteriën er op een gemiddeld bibliotheekboek zitten. Een stuk of 5000, zei Chat. Doe met deze informatie wat je wil.
Het is natuurlijk algemeen bekend dat samen lezen een stuk beter is dan je kind voor een filmpje parkeren, al zou je daar door al die bacteriën die aan een biebboek kleven bijna aan gaan twijfelen.
Als model-ouder hoor je desalniettemin te weten: boeken zijn goed en schermen zijn het kwaad. Nu ben ik geen model-ouder en mag mijn kind weleens iets op een scherm kijken, dat durf ik best toe te geven. Deze week ging het alleen ernstig mis en ben ik bijna aan mom guilt bezweken.
Mijn dochter is erg fan van het liedje ‘Ik ben ik’. Dat liedje is vast bij menig ouder bekend. Ik ben zelf minder fan van het liedje. Vooral omdat-ie tijdens een vrij dramatische en langdurige autorit tot in den treure op heeft gestaan en ik een soort PTSS ervaar als ik ‘m weer hoor, maar dat terzijde. Het kind wilde het liedje weer luisteren, en ik stemde toe.
Ik opende YouTube op onze televisie, terwijl mijn kind haar lunch naar binnen zat te werken in haar kinderstoel. Ik klikte op ‘voice search’ en zei ‘Ik ben ik’. Ik was alleen even vergeten dat deze op Engels stond (vraag me niet waarom). De voice search begreep dus helemaal niks van de woorden ‘ik ben ik’ en maakte er ‘xnx’ van. Ik weet niet wat voor pornografische term ‘xnx’ is, maar er verschenen ineens allerlei batsende mensen in beeld.
Ik schrok me wezenloos en drukte snel de televisie uit. Hoewel mijn kind niet erg aangedaan leek door wat er zojuist één nanoseconde op het scherm te zien was en onverstoorbaar verder ging met haar lunch, was ik de rest van de dag van slag. Mentaal zwoor ik plechtig nooit meer iets te ‘voice searchen’ voor Rosies neus. Ik bedacht me ook dat het al helemaal geen goed idee was om haar andere lievelingsliedje uit hetzelfde repertoire, getiteld Familie Vinger, op die manier op te zoeken.
Ik hoop van harte dat Rosie tijdens die beruchte nanoseconde net met haar ogen knipperde. Om niet aan mom guilt ten onder te gaan, probeer ik verder maar te bedenken dat het moederschap een leerproces is en dat dit een wijze les was. Zo heb ik onder andere geleerd dat er porno op YouTube staat. Wist ik niet. Doe met deze informatie wat je wil.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nú te koop.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).