Fotografie: Paulien van Beusekom
Iemand die ik volg op Instagram kondigde haar zwangerschap aan. Bij een foto van haar bolle buik gebruikte ze de woorden ‘ongepland’ en ‘ongelukje’. Uit de tekst werd ook duidelijk dat ze ‘op dat moment geen anticonceptie gebruikte, maar niet had verwacht dat het zo snel zou gaan’.
Nu vind ik het allereerst vrij lullig om je ongeboren foetus een ‘ongelukje’ te noemen. Als ik net verwekt was, zou ik persoonlijk liever aangekondigd worden als ‘gelukje’ dan als ‘ongelukje’, maar ik kan natuurlijk niet voor de foetus in kwestie spreken.
Daarnaast vraag ik me af of je wel van een ongelukje kan spreken als je ervoor hebt gekozen om onbeschermde seks te hebben. Dat is toch een beetje alsof je een scheerapparaat pakt, deze op de hoogste stand zet, over je gehele schedel haalt en roept dat je ongepland kaal bent geworden.
Het is niet dat ik helemaal niet in het fenomeen ‘ongeplande zwangerschap’ geloof. Als je de pil gebruikt, schijnt er nog 0,1 tot 0,5 procent kans te zijn dat je toch zwanger wordt. In zo’n geval kan ik me vinden in het woord ongepland. Ik heb ook weleens een foto gezien van een pasgeboren baby met een spiraal in zijn hand. De spiraal die zijn komst eigenlijk had moeten voorkomen. Ook hier lijkt het woord ongepland mij op z’n plaats, net als woorden als wonderlijk, bizar en what the fack.
Je hoort ook vaak dat vrouwen de pil vergeten te slikken. Nu gebruik ik ook de pil, maar ik vergeet ‘m nooit. Wat mij wel vaak gebeurt -en hier hoor je nooit iemand over- is dat ik een pil kwijtraak. Dan probeer ik dat kleine flut pilletje uit de strip te drukken, schiet-ie met een bloedvaart omhoog en eindigt-ie na een driedubbele flikflak in de gootsteen. Of hij valt op de grond, maar is vervolgens niet meer te vinden. Alsof ik een Bermudadriehoek speciaal voor pillen in mijn badkamer heb.
Ik wil verder niet te veel kwijt over mijn motoriek, maar dit gebeurt me ongeveer drie keer per maand. Ik heb er nog geen oplossing voor gevonden. Als het gebeurt, neem ik gewoon de volgende pil uit de strip. Zo blijf ik aan het einde van iedere maand met een tekort zitten.
Mocht ik ooit weer zwanger raken, zou dit ermee te maken kunnen hebben, maar jullie zullen het nooit weten. Hoewel een pil die in een gootsteen verdwijnt misschien veel weg heeft van een ongelukje, zal ik dat woord nooit in de mond nemen.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nu te pre-orderen via Uitgeverijseptember.nl.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).