Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
“Wij doen niet aan bodyshaming in dit huis,” zeg ik lachend tegen mijn vader als hij een opmerking maakt over een vrouw met wat meer kilo’s. Het is dinsdagavond en we zitten aan tafel. Op onze borden ligt het witte goud uit het zuiden en iedereen zit te smullen. Wonder boven wonder vinden mijn pietluttige eters deze groente wél lekker. De wederhelft van mijn vader houdt er niet van, en dus schuift hij regelmatig bij ons aan als we asperges eten.
“Mam, opa is gewoon een boomer!”, verdedigt mijn oudste dochter hem. We lachen allemaal, en ik lach mee. Maar ik grijp toch het moment aan om nog eens te benadrukken hoe belangrijk het is dat we respectvol praten over andermans lichamen. In het bijzonder over vrouwenlichamen, aangezien mijn huishouden voornamelijk uit vrouwen bestaat, en wij historisch gezien nog altijd vaker de dupe zijn van de miljardenindustrie die ons voorschrijft hoe we eruit zouden moeten zien. De man wordt er de laatste jaren ook steeds vaker in meegezogen, sommigen noemen dat gerechtigheid, maar dat vind ik dan weer ouderwets denken. Omdat wij vrouwen jarenlang zijn gekleineerd, hoeven we dat nog niet op mannen te verhalen.
Goed, het weekend voor deze asperge-avond lag ik in het Vondelpark met een aantal vriendinnen op een kleedje in de zon. Om mij heen lag het vol met mensen en vlakbij lag een verliefd stel: hij achteroverleunend op zijn armen, zij met haar hoofd op zijn schoot. Ze had haar kniën opgetrokken en haar benen over elkaar gevouwen. Deze pose gaf mij vrij zicht op haar billen die veel beharing hadden, tot op haar benen.
Ik hoorde dat ze Nederlands sprak met een zwaar Frans accent. Ze was een knappe brunette, van ik gok, begin twintig. Alles aan haar straalde vrijheid uit. Een soort vrijheid die ik alleen in mijn dromen ervaar. En ik voelde ineens iets wat ik niet had verwacht: jaloezie. Op haar behaarde bilspleet. Want die stond voor mij symbool voor veel meer dan alleen een stukje lichaam: het was het ultieme loslaten van het opgelegde schoonheidsbeeld.
Ik deelde mijn gedachten met mijn vriendinnen. Ze keken me aan alsof ik gek geworden was. “Ik denk dat we allemaal gevangen zitten in een vacuüm van opgelegde schoonheidsidealen”, probeerde ik mijn woorden nog kracht bij te staan. Maar het mocht niet baten. “Heb jij niet net alles laten weglaseren daar beneden?” zei een van mijn vriendinnen, grijnzend. We moesten lachen.
Maar daar zit precies de crux. Ik wil vrij zijn, maar dan wel glad. Roep heel hard dat we zelfliefde moeten promoten, maar ik scrol ’s avonds alsnog langs gladgetrokken buiken en gefilterde gezichten op Instagram. Ik leer mijn dochters dat alle lichamen er mogen zijn, terwijl ikzelf baal als er een vetrolletje over de rand van mijn strakke spijkerbroek heen valt.
Dus ik kan wel heel hard roepen “Wij doen niet aan bodyshaming in dit huis”, maar misschien moet ik dat óók nog eens tegen mijn eigen inner criticus zeggen…
Meer lezen van Patricia? Hier vind je haar andere columns.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
De feestdagen staan voor de deur, dus dat betekent ook: cadeaus inslaan. Weet jij al wat je gaat scoren voor je kind? Het huis puilt uit van het speelgoed, dat binnen een week onder de bank of in de rommellade verdwijnt, dus het is tijd voor iets anders. Ga daarom eens voor nuttige cadeaus waar […]
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
In de nieuwe aflevering van Antoni van Leeuwenhoek: Over Leven met Kanker volgt Beau van Erven Dorens (54) opnieuw mensen die moeten omgaan met een allesveranderende diagnose. Dit keer ontmoet hij de 31-jarige Yasmin, die leeft met een erfelijke, zeldzame vorm van maagkanker. Terwijl ze in het ziekenhuis wacht op een onderzoek, staat haar toekomst […]
Zestien jaar na hun laatste gezamenlijke optreden staan Karen Damen (50), Kristel Verbeke (49) en Kathleen Aerts (47) opnieuw zij aan zij op het podium. En daar blijft het niet bij: de K3 Originals – zoals de iconische eerste bezetting van de meidengroep wordt genoemd – komen nu ook met een eigen documentaire.
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.