Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Noem me met Pasen gerust een blij ei. Hoe kun je nu niet blij worden van een feestdag waarbij chocolade paaseieren centraal staan? Oké, ik begrijp ook dat dit pure blasfemie is (waarvoor mijn excuses), maar ik geef ook de commercie de schuld. Wie bedenkt er nu een triljoen verschillende smaken paaseitjes? Dan word je vanzelf wel gek (en dik) gemaakt. Voor ons draait Pasen dus vooral om gezelligheid, lekker eten, chocola en paaseieren zoeken.
Paaseieren zoeken heeft iets magisch. Als kind vond ik het al fantastisch. Ik begrijp nog steeds niet goed waarom. Als ik nu bijvoorbeeld mijn sleutels kwijt ben, vind ik het helemaal niet leuk om die te zoeken. Dan is het vooral heel frustrerend. Maar bij het zoeken van paaseieren huppel ik nog vrolijker met mijn mandje rond dan Roodkapje.
De meiden vinden het ook geweldig. Maar met zoals met zoveel kan ik af en toe een beetje doorslaan als ik ergens heel erg enthousiast over ben (maar bestaat er eigenlijk wel zoiets als teveel chocola?). De eerst nog eenvoudige chocolade eieren zijn inmiddels vervangen door kindersurprise eieren. Ook koop ik holle eieren, waarin ik kleine cadeautjes stop. In totaal verstop ik ongeveer 48 eieren. De meiden staan in de ochtend als vier paashazen zo blij te springen, omdat ze niet kunnen wachten met zoeken. Het is zo leuk om te zien hoe blij ze zijn als ze een ei vinden. Soms vragen ze een hint, maar mijn naam is natuurlijk Haas.
Helaas lukt het vaak niet om alle paaseieren terug te vinden en dan weet ik echt niet meer waar ik ze allemaal heb verstopt. Daardoor duikt er soms maanden later nog ergens een ei op of verklaart dat waarom we opeens ergens een mierenplaag hebben.
Daarna moeten we de eieren nog eerlijk verdelen. Dat is natuurlijk helemaal niet leuk als niet alle eieren zijn gevonden (ei ei ei en we zijn niet blij). Dat gaat dan ongeveer zo: “Dat ei is van mij. Nee, van mij. Jij bent een ei. Je bent zelf een ei. Gekookt of gepocheerd?” En dan schieten we in de lach en is iedereen weer blij (oké, bijna dan).
Een eierrace vinden de meiden ook heel leuk. Dat doen we dan niet met echte eieren, want het moet natuurlijk ook leuk voor mij blijven. Daarna houden we een uitgebreide brunch met zelfgemaakte scones, mini quiches en gevulde eieren. We sluiten vaak ook nog af met een piñata in de vorm van een ei of haas met daarin nog meer snoep en paaseitjes.
Daarna liggen we zo rond als een ei op de bank. Het mag gerust een wonder heten als we daarna weer kunnen opstaan (zie je, ik weet best waar Pasen eigenlijk om draait).
Meer columns van Anouk lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).