Het is weer Sexy Saturday. Elke zaterdag lees je een anoniem, steamy verhaal. Dit keer over twee collega’s die bijna betrapt worden tijdens geheime seks op kantoor.
Lees verder onder de advertentie
“Sjezus. Sjézus. M’n hart bonst in m’n keel. Ik zit hier bijna naakt, één meter van een collega vandaan, die ons bijna betrapt heeft. Ik kan bijna niet slikken van schrik en ben bang dat Maarten m’n hart kan horen bonzen. Hij hoeft echt nog maar een halve stap richting de glazen deur te zetten en hij ziet me. Ik zie letterlijk de hak van z’n ene schoen. Ik knijp m’n ogen stijf dicht. Dit is het niet waard. Dit kan het niet waard zijn. Wat als hij me ziet? Jezus. Misschien krijg ik wel een hartaanval van angst.
Maar hij ziet me niet. Hij klinkt zelfs niet verwonderd. Hij heeft niks door. Bart doet ook echt heel goed alsof er niks is. Thank the lord dat hij alles nog zo goed als aan had en hij zo slim was snel achter z’n bureau te gaan zitten, zodat Maarten z’n open broek niet ziet. Als hij Maarten heeft afgewimpeld, die hem een fijne avond wenst en ‘Tot morgen’ zegt, totaal nietsvermoedend, doe ik m’n ogen pas weer open. Ik zie Bart in de deuropening van de glazen deur staan.
Lees verder onder de advertentie
‘De kust is veilig’, zegt hij, met een glimlach. ‘Zeker weten?’ vraag ik met een trilstemmetje. Hij knikt en steekt z’n arm uit om me overeind te helpen. Bibberig kom ik overeind en druk ik me tegen hem aan. Hij slaat z’n armen om me heen en kust me op m’n hoofd. ‘Jemig, ik voel je hartslag.’ ‘Ik ben niet vaak zo bang geweest als zojuist.’ ‘Ja, dit ging echt maar net goed.’ Bart aait door m’n haar en geeft weer een kus op m’n hoofd.
Vlinders
Vlinders. Ja, hoor. Ik voel vlinders. Godsamme. Dit was zó niet de bedoeling. Maar kom op, deze man… Hij heeft alles. Alles en meer, want hij heeft helaas ook een vrouw en kinderen. Shit. Ik heb aan het begin gezegd dat we dit direct zouden gaan afkappen als één van ons gevoelens zou krijgen, maar ik had nooit verwacht dat ík de eerste zou zijn! Zul je net zien. Ugh.
Lees verder onder de advertentie
Bart aait nog steeds door m’n haar. ‘Gaat het weer?’ ‘Ja.’ Ik kijk glimlachend op naar hem. Hij geeft me een kus op m’n mond. ‘Kom.’ Ik ben absoluut niet meer in de mood, dus ik loop met tegenzin met hem mee. Maar in plaats van dat hij doorgaat waar we waren gebleven, pakt hij m’n jurk van de grond waar ik net zat en houdt deze zo dat ik het weer aan kan doen. Ik kijk hem dankbaar aan. Hier worden de vlindertjes in m’n buik alleen niet minder van. Shi-hit. Ik laat me weer tegen hem aan vallen, aangekleed en wel, en zucht een paar keer.
Kappen – of niet
‘Sorry dat ik je dit aan heb gedaan.’ Weer aait hij door m’n haar en over m’n rug. ‘Ik doe het jou evengoed aan.’ ‘Maar het was mijn idee.’ Ach. Was het? Ik haal m’n schouders op en m’n vingers kriebelen onder z’n shirt over z’n rug. Ik moet hiermee kappen.
Maar dat doe ik dus niet. Uiteraard. Zoiets is gemakkelijker gezegd dan gedaan, zeker als je elkaar elke dag op kantoor ziet. Ik besluit dat ík alleen maar mezelf ermee heb als ik gevoelens krijg voor hem. In zijn geval is het een heel ander verhaal, namelijk: vrouw en kinderen. Dus we moeten er zéker mee kappen als hij gevoelens zou krijgen. Ik heb dit helemaal goed geluld voor mezelf, dus er is niemand meer die me er vanaf praat. Dat kan ook niet, want letterlijk niemand weet dat wij dit doen. Dat scheelt. Ik heb echt alleen mezelf ermee.”
Lees verder onder de advertentie
Wil jij ook jouw eigen steamy ervaring of fictieve sexy verhaal delen voor onze Sexy Saturday rubriek? Stuur het naar redactie@kekmama.nl of via onze Facebookpagina.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).