Beeld: Canva
Jip (27) heeft een relatie met Sam (26) en is moeder van Boet (bijna 2) en Lot (9 maanden). Ze hebben wel een woning, maar wonen de helft van de tijd in een omgebouwd Volkswagenbusje.
“Mijn leven laat zich het beste omschrijven als een gezellige chaos. Ik plan niets, laat alles gewoon gebeuren en daardoor overkomt het leven me ook. Tegen Sam, mijn grote liefde, botste ik letterlijk op in de kroeg. Ik kreeg een schok door mijn hele lijf, voelde direct een seksuele en geestelijke aantrekkingskracht. Ook hij voelde het en binnen een week woonden we al samen.
Ik gebruik geen pil, houd mijn temperatuur bij. Dat dat niet helemaal werkt, vertellen de twee baby’s die we nu hebben. En dat deze zwangerschappen ook niet uitgestippeld zijn, bewijst de korte tijd die tussen hun geboortes zit. Ik dacht zéker te weten dat je niet zwanger kon worden als je borstvoeding geeft. Tja. Iets met te vruchtbaar? We vrijen voor de zekerheid voorlopig dus maar met condoom. Drie baby’s in drie jaar is zelfs mij iets te veel van het goede. Aan de andere kant: Sam en ik omarmen de flowerpower-hippieleefstijl. Live laugh love. Het grootste deel van het jaar leven we ook in de vrije natuur. We hebben wel een appartement in Utrecht, maar dat houden we slechts aan voor strenge winters en als uitvalbasis en postadres. Dat flatje voldeed prima toen ik nog jong en ongebonden was, maar voor vier man is het te klein. Ik heb er maar één slaapkamer, daar hebben we een dubbele kinderkamer van gemaakt. Een slaapbank in de woonkamer voldoet dan als bed voor Sam en mij. Ons ‘zomerhuis’ is ook niet groot, want dat is een omgebouwde Volkswagenbus van vijf vierkante meter. Maar die heeft wel een luifel en voor-
tent en omdat we veel bivakkeren op natuurcampings, in tuinen, weilanden van boeren of in de vrije buitenlucht, voelt het heel ruim aan.
‘Mijn temperatuur bijhouden werkt niet helemaal als anticonceptie’
Seks is iets wat we doen als we er zin in hebben. Een enkele keer drie keer per dag, vooral rond mijn eisprong, dan ben ik vrijwel non-stop opgewonden. Soms ook weken niet, als wij of de kinderen ziek zijn. Maar gemiddeld doen we het om de twee dagen. Ook dat gebeurt heel organisch. We zijn alle twee makkelijk over te halen tot seks. Sam en ik liggen elke nacht lepeltje-lepeltje in een twijfelaar. We slapen naakt, dus soms zijn we al half in een vluggertje beland voordat ik er erg in heb. Of we roken ’s avonds een joint buiten en komen in zo’n lekkere, lome roes dat we acuut zin hebben in seks. Soms doen we dat letterlijk op een kleed in het gras, onder de sterrenhemel. We trekken dan uren uit voor een relaxte vrijpartij, we hebben toch de tijd aan onze zijde. Dat onze kinderen op gehoorafstand liggen, vinden we beiden geen probleem. Ze zijn nu nog te jong om er aanstoot aan te kunnen geven, maar ook in de toekomst denk ik niet dat we ons zullen inhouden. Ik heb als kind ook regelmatig geluiden uit de slaapkamer van mijn ouders gehoord.
Ik wist altijd precies dat het zondagochtend was, tijd voor de wekelijkse wip. Ik ben daar niet slechter van geworden. Ik denk dat je ouders ruzie horen maken schadelijker is dan wanneer ze het gezellig hebben onder de lakens. Make love, not war is niet voor niets mijn motto. Sowieso zal ik altijd bedekt en vrij geruisloos vrijen, dus ónder de dekens, niet erbovenop. Ik ga mijn kinderen echt niet confronteren met 18+-beelden. Maar je ontkomt in zo’n kleine ruimte niet aan een beetje geluidsoverlast. We horen van onze Boet en Lot ook elk zuchtje, snurkje en kreuntje. Voordeel is dat we daardoor nog nooit een babyfoon hebben hoeven gebruiken. En zij zijn inmiddels zulke goede slapers dat ze door elke hoestbui of jubelend hoogtepunt heen pitten.
Onze hippiestijl zie je vooral aan het interieur van onze bus en onze eigen flodderkleding. Maar we leven niet van de liefde, er is genoeg geld. Sam en ik zijn digitale nomaden. We werken overal waar wifi is of we een hotspot kunnen maken. Sam is IT’er, ik content creator. Sam heeft speciale projecten die best goed verdienen, waardoor we prima in ons onderhoud kunnen voorzien. Zelf werk ik voor de vaste lasten in Utrecht, zodat die altijd gedekt zijn. Ik hoef geen enorme carrière, ik geniet ook erg van het moederschap. We reizen vooral door Nederland, om de band met de opa’s en oma’s te houden. De afstanden zijn hier goed te doen. We zijn hooguit anderhalf uur van een van de grootouders. En die komen met alle liefde bij ons langs voor een wijntje of barbecue. Net als onze vrienden. In de weekenden en schoolvakanties hebben we altijd aanloop. Er is altijd wel iemand die een paar nachten zijn tent bij ons wil opslaan.
In het voor- en najaar vinden we het wel fijn de zon op te zoeken. Naar Zuid-Frankrijk of Spanje te tuffen. Het is letterlijk boemelen, want echt snel kan ons busje niet. Maar dat vinden we heerlijk. Ook in het zuiden voelen we de vrijheid om te gaan en staan waar we willen. Hoe dat reizen en leven uit een bus in de toekomst gaat, als Boet en Lot naar school moeten? Geen idee. Misschien dat we tegen die tijd iets van huizenruil kunnen doen. Homeschooling is een optie, alhoewel ik voor het geven van taal- en rekenles te ongestructureerd ben. Ik maak me er in ieder geval nog niet druk om. Pas als ze vijf zijn, zijn kinderen echt leerplichtig, dat is over drie jaar. Wie weet waar we dan weer tegen aan zijn gebotst in het leven. Nee hoor, we plukken elke dag en steken pas een brug over als we er letterlijk voor staan. Je hoort iedereen praten over het belang van yoga en mindful leven; Sam en ik doen niet anders.”
Dit artikel verscheen eerder in de Kek Mama special Happy Campers.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
