Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten.
Eveline*, gescheiden, moeder van twee kinderen: “Daten na je scheiding… Serieus, wie heeft dat bedacht? Ik dacht dat ik mijn portie ellende wel gehad had met de vader van mijn kinderen, maar na een paar dates en twee mislukte korte relaties begin ik daar toch aan te twijfelen. Geen wonder dat die mannen allemaal nog single – of ook weer gescheiden – zijn.
Maar goed, mijn laatste ex kreeg er in elk geval een anekdote bij waar hij mij tot in lengte van dagen mee kan uitlachen. Ik wilde het namelijk uitmaken, na een relatie van een paar maanden. Op een gegeven moment kom je gewoon op het punt: dit wordt hem niet. Met lood in mijn schoenen tufte ik drie kwartier naar zijn huis. Je kent het wel: klassiek ‘We moeten praten’-appje gestuurd, dus ik dacht dat hij de hint wel snapte. Nou, vergeet het. Meneer dacht dat ik wilde praten over… samenwonen! Het gesprek begon dus nogal ongemakkelijk, maar geloof me: het eindigde nóg gênanter door mijn gigantische blunder.
Na zes smeekbedes om het nog te proberen, waarbij ik voet bij stuk hield, was ik de hoop kwijt dat we zonder heisa uit elkaar konden gaan. Dan kon ik net zo goed gaan. Omdat ik dus nog drie kwartier terug moest, besloot ik eerst snel naar het toilet te gaan, ook al wilde ik eigenlijk zo snel mogelijk weg. Gehaast kwam ik van de wc, waarna ik resoluut de voordeur open trok. Hij kwam me achterna terwijl ik naar mijn auto liep en hij riep mijn naam.
‘Het is over! Dit, wij, dit is klaar! Leg je erbij neer!’ schreeuwde ik terug. ‘Ja, Eveline, maar je rok zit in je string’, zei hij toen droog. Ik werd knalrood, want blijkbaar had ik zo ongeveer de hele straat inmiddels geflasht met mijn halve blote bil. Mijn ex barstte in lachen uit, riep ‘Doei, hè!’ en knalde de deur dicht. Ik ben naar mijn auto gerend en weggereden.
Inmiddels kan ik er wel om lachen, en ik vind het eigenlijk best aardig van hem dat hij ondanks alles wel het fatsoen had om me op mijn blunder te wijzen, maar op het moment zelf schaamde ik me echt kapot. Ik heb het niemand verteld. Behalve nu dan.”
* In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Ook je verhaal (anoniem) doen? Stuur een mailtje naar redactie@kekmama.nl.
Wat als je je droomman tegenkomt maar diezelfde man twee zoons heeft die je werkelijk niet kan uitstaan? Het overkwam Chantal. Je leest het het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Een solo-tripje naar Lille om even op te laden? Klinkt als de droom van elke moeder met zeven kinderen. Voor Lisa Jansen, beter bekend als de nuchtere moeder van het gezin Bal uit Een huis vol, werd het een avontuur vol stress, wifi-drama en een onverwacht telefoontje van de politie.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
