Beeld: Canva
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Sascha (32). Zij voelt zich namelijk totaal niet serieus genomen door door haar baas die het ouderschap bagatelliseert.
Sascha (32) is moeder van een dochter (4) en een zoon (7 maanden): “Ik werk in een technische sector waar vrouwen nog steeds in de minderheid zijn. Denk: grappen bij de koffieautomaat over voetbal, auto’s, bier en seks, terwijl ik er vaak gaar bij sta door de nachtvoedingen. Mijn collega’s zijn bijna allemaal mannen zonder kinderen. Ze kijken me soms echt glazig aan als ik vertel dat ik een vergadering moet afzeggen omdat mijn kind 40 graden koorts heeft.
En begrijp me niet verkeerd: ik ben dol op mijn baan, ik hou van de inhoud, van de dynamiek, en ja – ook van de humor. Maar het voelt soms alsof ik in een wereld werk waar het moederschap niet bestaat. Mijn baas spant wat dat betreft de kroon. Als mijn kind ziek is en ik aangeef dat ik thuis wil blijven, zegt hij dingen als: “Kunnen ze niet gewoon even Netflix kijken terwijl jij doorwerkt?” of “Ach, een dagje koorts, dat overleven ze wel. Je partner kan toch wel even inspringen?” Alsof mijn kinderen pakketjes zijn die je gewoon kunt doorschuiven naar een ander.
Het maakt me boos, maar ook onzeker. Ik wil geen moeder worden die bij elk kuchje thuisblijft, maar ik wil óók niet de moeder zijn die haar zieke kind met tranen in z’n ogen aan opa of oma overdraagt, omdat mijn baas vindt dat ik ‘professioneel’ moet zijn. Het ouderschap wordt door hem zó gebagatelliseerd, dat ik me bijna schuldig voel als ik voor mijn eigen gezin kies. Absurd!
Ik vind het ingewikkeld. Ik hou van mijn werk en van mijn kinderen, maar blijkbaar mag dat in mijn sector niet samengaan. En hoe lang houd ik dat vol? Herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie ermee om als je baas of collega’s totaal geen benul hebben van wat het betekent om moeder te zijn?
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Ava Tamar (34) heeft een driehoeksrelatie met Floris (37) en Becca (26) en een relatie met Amanda (30). Alina (6), de dochter van Floris, en Tamar (1), de zoon van Becca, zijn een belangrijk onderdeel van haar leven. Ava Tamar is intimiteitscoach.
