Beeld: Canva
Soms zit je met een dilemma waar je zelf niet uit komt. Wat doe je dan? Je roept hulp in van andere moeders. Al is het gewoon om even flink te klagen. Wie weet, komt er daadwerkelijk nog nuttig advies uit voort. Deze week: Fiona.
Trigger warning: In dit artikel worden situaties van kindermishandeling besproken, wat emotioneel belastend kan zijn.
Fiona*, samen met Derek, moeder van twee kinderen: “Laatst gebeurde er iets wat me maar niet loslaat. Het leek een doodnormale dinsdag, je kent het wel: er kwam een vriendje van mijn zoontje spelen. Mijn zoon rende vrolijk voor me uit, zijn vriendje liep naast mij. En dan zegt dat vriendje ineens, uit het niets: ‘Mijn papa slaat mij soms.’ BAM. Daar sta je dan, midden op de stoep, met een kind dat net vijf is en je iets vertelt waar je hart van in je schoenen zakt.
Ik moest mezelf even herpakken en vroeg toen natuurlijk voorzichtig door. ‘Waar slaat hij dan? Op je billen?’ Want ja, sommige mensen geloven nog in de ouderwetse billenkoek. Ik niet, maar goed, het gebeurt. Hij antwoordde: ‘Ja, en ook op mijn rug en schouder.’ Ik vroeg wat zijn moeder dan doet, als dat gebeurt. Hij vertelde dat ze dan heel hard schreeuwt tegen zijn vader en dat zijn ouders vaak ruzie maken. Naar elkaar schreeuwen. Veel boos zijn, ook op hem. En dat hij vaak op zijn kamer moet zitten.
Het is niet dat ik hem niet wil geloven, het lastige is alleen: ik ken zijn ouders best goed. Hele aardige mensen. Het soort mensen bij wie je altijd denkt: ‘Wat een lieve, betrokken ouders.’ Ze hebben hem van net vijf en zijn zusje van anderhalf. Ze werken allebei veel en ze hebben me weleens verteld dat dat behoorlijk stressvol is. Ze zien er altijd gehaast en gestrest uit als ik ze zie op het schoolplein. Maar ik geloof niet dat ze bewust hun kind mishandelen. Maar of hij zijn kind slaat? Dat jochie komt niet zomaar met zoiets aan, toch?
Hoe dan ook, dit ventje is duidelijk wél het slachtoffer van hun stress. En ik vind het zo zielig. En dan begint het: het dilemma. Moet ik hier iets mee? Moet ik mijn mond open trekken? Of moet ik het zien als: ‘Het zal wel meevallen’? Moet ik me er niet mee bemoeien? Ik wil ook geen gedoe veroorzaken. Het is nogal wat als je iemand beschuldigt van het mishandelen van zijn kind.
Daarom durf ik niet zo goed. En toch voelt niks doen ook niet juist. Ik zou mezelf voor m’n kop slaan als er wel écht iets aan de hand is en ik niets heb gedaan. Maar ik zou het óók vreselijk vinden als ik iets in gang zet wat onnodig is, omdat ze gewoon uitgeput en overwerkt zijn. Daar krijgen ze natuurlijk alleen maar meer stress van.
En zo loop ik dus al dagen rond met dat ene zinnetje dat maar door mijn hoofd blijft gaan: ‘Mijn papa slaat mij soms.’ Wat zou jij doen?”
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
* In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Yrsa heeft een ander dilemma, namelijk dat er aan de kinderen van haar vriendin een luchtje zit. Letterlijk. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Het overkomt de veel ouders: je kind groeit op, vliegt uit… en vervolgens hoor je amper nog iets. Appjes blijven onbeantwoord, telefoontjes gaan naar voicemail en familiefeestjes worden ‘vergeten’. Wat is er gebeurd? Waar is het mis gegaan?
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Presentator Daphne Bunskoek (51) koos er bewust voor om geen kinderen te krijgen. In de GRAPES Podcast vertelt ze aan Bridget Maasland (50) waarom het leven in de perfecte gezinsbubbel haar niet gelukkig zou maken.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Douchen op de camping met een peuter is bepaald geen wellnesservaring. Je sjouwt met slippers, washandjes, muntjes, shampoo die altijd óf op is óf in je tas lekt en niet te vergeten een kind dat alle kanten op gaat behalve de goede.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
