Anouk (35) is samen met met Laurens (37) en moeder van Cato (6) en Emma (4). Haar schoonouders nemen haar dochters bijna elke maand naar een theatervoorstelling of pretpark, terwijl haar eigen ouders het geld hier niet voor hebben. Moet ze ingrijpen om scheve gezichten te voorkomen?
Lees verder onder de advertentie
Anouk: “Ik vind dat ze wel heel vaak op pad zijn met de meiden”, zei mijn moeder laatst terwijl ze haar koffiekopje neerzette. “Worden ze niet een beetje te veel verwend?” Ik lachte haar opmerking eerst weg, maar eerlijk gezegd bleef het toch een beetje hangen. Want ergens snap ik mijn moeder wel.
Lees verder onder de advertentie
Mijn schoonouders zijn namelijk het tegenovergestelde van stilzitten. Bijna elke maand willen ze wel iets leuks doen met onze dochters: de Efteling, Duinrell, de dierentuin, een kindervoorstelling in het theater. Noem het maar op. Het is geweldig hoeveel energie ze erin steken en hoe graag ze hun kleindochters mee op pad willen nemen. En ja, ze hebben het ook gewoon breder. Een dagje pretpark of een dure musicalvoorstelling is voor hen een leuke invulling van het weekend. Voor mijn ouders ligt dat anders.
Contrast
Als mijn ouders oppassen – wat ze overigens ook met alle liefde doen – dan zijn de uitjes een stuk eenvoudiger. Naar de speeltuin om de hoek, de bibliotheek of de kinderboerderij. Af en toe een keer een ijsje als het mooi weer is, maar niet elke keer dat ze hun kleindochters zien. Ze genieten er net zo veel van, maar het verschil is wel voelbaar. Niet voor de kinderen overigens, die vinden een middag in de ‘grote speeltuin’ (aan de andere kant van de stad) vaak net zo leuk als een dag Duinrell. Maar voor mij als dochter is dat contrast soms confronterend.
Lees verder onder de advertentie
Op verjaardagen trakteren mijn ouders ook wel eens op een bijzonder uitje en daar zijn ze dan trots op. Maar verder blijft het bij de meer bescheiden activiteiten. En dat is helemaal prima – daar heb ik nooit moeite mee gehad. Mijn dochters zijn gek op al hun opa’s en oma’s, ongeacht het soort uitje.
Toch, sinds mijn moeder die opmerking maakte, denk ik er vaker over na. Niet alleen over het verschil in financiële mogelijkheden, maar ook over hoe dat er aan de buitenkant uitziet. Wat als mijn ouders zich bezwaard voelen? Alsof ze ‘minder leuk’ zijn? Wat als ze denken dat hun bijdrage niet genoeg is, terwijl ik juist zie hoeveel liefde ze erin stoppen? Ook worden onze meiden steeds groter en krijgen ze langzaam steeds meer besef van geld en wat iets kost.
Lees verder onder de advertentie
Ik twijfel erg: worden mijn kinderen dan eigenlijk verwend als ze elke maand op pad gaan? Of is dit gewoon een luxe die we ze nu kunnen geven, dankzij het enthousiasme en de ruime portemonnee van mijn schoonouders? Moet ik grenzen stellen? Moet ik er iets van zeggen als ze weer enthousiast met kaartjes voor de Frozen musical aankomen?
Dilemma: grenzen stellen of niet
Op zich vind ik het mooi: dat beide kanten er zijn. Mijn schoonouders geven mijn dochters prachtige herinneringen in attractieparken, mijn ouders geven ze de rust en warmte van een vertrouwde wandeling naar de kinderboerderij. Het ene is niet beter dan het andere, maar het is anders. Ik wil mijn eigen ouders niet voor het hoofd stoten, mijn dochters hun uitjes niet ontnemen en ook geen ruzie met mijn schoonouders. Toch denk ik dat ik wel regels of grenzen moet stellen, zodat voor iedereen duidelijk is wat de afspraken zijn. Wat zouden jullie mij adviseren?
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”