Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Maartje van groep 1/2 die ineens bloed op de grond aantrof.
“Scharen knipten, lijmstiften rolden van tafels en her en der dwarrelden er wat glitterresten rond: een deel van de klas was een knutselwerkje aan het maken, terwijl de rest een lesje volgde van de onderwijsassistent. Tussen het aanreiken van extra papier en het voorkomen van een lijmgevecht bij tafel drie, liep ik mijn gebruikelijke rondje door de klas om te kijken of het allemaal goed ging.
Isa zat ook ergens tussen die bedrijvigheid. Een nieuw gezicht in de groep, nog maar net begonnen. Ze bewoog voorzichtig, alsof ze eerst wilde aftasten of ze hier wel écht welkom was. Ze had nog weinig woorden, maar keek veel. Grote ogen die alles leken op te slurpen.
Net toen ik me over een ruzietje over wie de roze stift mocht begon te buigen, viel mijn oog op iets geks: een rode vlek op de vloer bij de plek van Isa. Eerst dacht ik nog aan een gevallen stift, maar het bleek bloed te zijn. En niet één druppel, maar een heel spoor. Isa’s stoeltje was leeg.
Terwijl de rest van de klas vrolijk doorging met het knutselproject, volgde ik het spoor. Het kronkelde over de vloer, langs de bouwhoek, tot helemaal achterin de klas. In de speelhoek, verstopt achter het houten keukentje en tussen het speelgoedfruit, zat Isa ineengedoken in een soort hutje van doeken en kussens. Ze had haar hand tegen haar borst gedrukt, haar wangen nat van de tranen.
Ze had zichzelf in haar hand geknipt, met een kinderschaar nog wel. Hoe ze het voor elkaar had gekregen, geen idee, maar het resultaat was indrukwekkend: een klein wondje, veel bloed, en een kleuterhartje vol schrik. Ze had zich stilletjes teruggetrokken, bang om het tegen me te zeggen.
Na wat geruststellende woorden, een flinke schoonmaakronde en een pleister met glitters – want die werken altijd beter – zat ze even later weer aan tafel. De schrik zat er nog een beetje in, maar het wondje bleek gelukkig onschuldig.
Het herinnerde me eraan hoe groots de kleine dingen kunnen voelen voor een kind. Hoe spannend een nieuwe klas is, hoe heftig een beetje bloed kan lijken, en hoe belangrijk het is dat iemand je ziet, juist op het moment dat je je het liefst zou willen verstoppen.”
Juf Jasmijn ontdekte dat een van haar leerlingen nooit lunch mee had. Ze besloot het aan zijn moeder te vragen, maar het antwoord had ze niet verwacht. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Sommige babynamen lijken uit het niets op te duiken — en binnen de kortste keren hoor je ze overal. Dat geldt ook voor deze naam, die de afgelopen weken een opvallende opmars maakte. En je gelooft nooit waar de inspiratie vandaan komt!
Je staat op het punt om je oudste kind voor te stellen aan zijn of haar nieuwe broertje of zusje. Een spannend moment. Voor jullie als ouders, maar vooral voor die grote broer of zus in spe. Want hoe gaat je kind reageren? Met open armen? Met argwaan? Of met een driftbui? Een groeiende groep […]
Tegenwoordig groeien kinderen op in een digitale wereld waar virtueel geld bijna net zo echt aanvoelt als briefjes in hun spaarpot. Veel ouders denken dat ze goed zicht hebben op wat hun kind online doet, totdat ze plotseling geconfronteerd worden met een onverwachte creditcard rekening. Het overkwam Samira.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoon (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Voormalig schaatskampioene Ireen Wüst (39) en haar partner Letitia de Jong (32) delen vol trots dat hun dochter Pip is geboren op 17 juni. Op Instagram laten ze weten: “We zijn helemaal in de wolken!”
