Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Maartje van groep 1/2 die ineens bloed op de grond aantrof.
“Scharen knipten, lijmstiften rolden van tafels en her en der dwarrelden er wat glitterresten rond: een deel van de klas was een knutselwerkje aan het maken, terwijl de rest een lesje volgde van de onderwijsassistent. Tussen het aanreiken van extra papier en het voorkomen van een lijmgevecht bij tafel drie, liep ik mijn gebruikelijke rondje door de klas om te kijken of het allemaal goed ging.
Isa zat ook ergens tussen die bedrijvigheid. Een nieuw gezicht in de groep, nog maar net begonnen. Ze bewoog voorzichtig, alsof ze eerst wilde aftasten of ze hier wel écht welkom was. Ze had nog weinig woorden, maar keek veel. Grote ogen die alles leken op te slurpen.
Net toen ik me over een ruzietje over wie de roze stift mocht begon te buigen, viel mijn oog op iets geks: een rode vlek op de vloer bij de plek van Isa. Eerst dacht ik nog aan een gevallen stift, maar het bleek bloed te zijn. En niet één druppel, maar een heel spoor. Isa’s stoeltje was leeg.
Terwijl de rest van de klas vrolijk doorging met het knutselproject, volgde ik het spoor. Het kronkelde over de vloer, langs de bouwhoek, tot helemaal achterin de klas. In de speelhoek, verstopt achter het houten keukentje en tussen het speelgoedfruit, zat Isa ineengedoken in een soort hutje van doeken en kussens. Ze had haar hand tegen haar borst gedrukt, haar wangen nat van de tranen.
Ze had zichzelf in haar hand geknipt, met een kinderschaar nog wel. Hoe ze het voor elkaar had gekregen, geen idee, maar het resultaat was indrukwekkend: een klein wondje, veel bloed, en een kleuterhartje vol schrik. Ze had zich stilletjes teruggetrokken, bang om het tegen me te zeggen.
Na wat geruststellende woorden, een flinke schoonmaakronde en een pleister met glitters – want die werken altijd beter – zat ze even later weer aan tafel. De schrik zat er nog een beetje in, maar het wondje bleek gelukkig onschuldig.
Het herinnerde me eraan hoe groots de kleine dingen kunnen voelen voor een kind. Hoe spannend een nieuwe klas is, hoe heftig een beetje bloed kan lijken, en hoe belangrijk het is dat iemand je ziet, juist op het moment dat je je het liefst zou willen verstoppen.”
Juf Jasmijn ontdekte dat een van haar leerlingen nooit lunch mee had. Ze besloot het aan zijn moeder te vragen, maar het antwoord had ze niet verwacht. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Toen Jessie, moeder uit Melbourne, op TikTok eerlijk vertelde dat ze het nog steeds lastig vindt om geld uit te geven dat haar man verdient, begrepen duizenden vrouwen wat ze bedoelde. Want ook anno nu voelt financiële afhankelijkheid voor veel stay-at-home-moeders ongemakkelijk.
Waar kinderen het eerst de hele dag over ‘six seven’ hadden, gaat het nu ineens over ‘41’. Als ouder vraag je je misschien af: waar hebben ze het over? Geen zorgen: wij leggen het je uit.
Je kent ze misschien nog van Een Huis Vol: de familie Nagelkerke. Inmiddels zijn ze geen vast tv-gezicht meer, maar online zijn ze nog steeds aanwezig.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Rinske, die weet dat haar zus van haar steelt.
Charly Luske (47) kennen we als charmante zanger, musicalster en binnenkort ook als acteur in Onze Jongens 3. Maar achter de schermen speelt zich iets veel persoonlijkers af: de transitie van zijn oudste kind.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merkt dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
