Sarah (37) heeft twee zoontjes van 3 en 5, maar wil dolgraag nog een derde kind. Haar man vindt het wel goed zo, en de ruzies hierover lopen steeds hoger op. Wat vinden jullie, moet Sarah haar zin doordrijven en daarmee haar huwelijk op het spel zetten, of haar droom voor een derde kind laten varen?
“Ik kom uit een gezin van drie kinderen, en heb dit zelf ook altijd voor ogen gehad wanneer ik aan mijn eigen gezin dacht. Ik heb een moeilijke periode achter de rug. Mijn vader overleed toen mijn jongste zoontje net geboren was, mijn man kreeg kanker, en verloor daarna zijn baan. Daarnaast was mijn oudste zoon een hele pittige peuter. Gelukkig zitten we nu met het gezin in wat rustiger vaarwater. Mijn man is weer helemaal hersteld van zijn ziekte, heeft een nieuwe baan gevonden en mijn oudste zoon is nu hij wat ouder is een stuk rustiger. Ik ben daarom helemaal klaar om aan het derde kind te beginnen en het zou na alle ellende een positieve gebeurtenis zijn, alleen mijn man ziet het niet zitten.
Lees ook – 12 dingen die niemand leuk vindt aan moeder zijn >
“Door zijn kanker en de chemokuren is hij onvruchtbaar geworden. Een natuurlijke zwangerschap zit er voor ons daarom niet in. Het moet via de medische weg, een IVF behandeling, want ze hebben vóór zijn behandeling zijn zaad, toen het nog goed was, ingevroren. Mijn man zit hier niet op te wachten. Op de natuurlijke manier had hij het misschien nog wel gewild, maar juist nu ons leven in wat rustiger vaarwater zit, wil hij niet zo’n zwaar traject als IVF aangaan. Daarnaast ben ik tijdens de zwangerschap echt 9 maanden lang kots en kotsmisselijk, waardoor veel van de zorg voor de kinderen en het huishouden op hem neerkomt.”
“Ik durf wel te stellen dat ik doodongelukkig zou worden wanneer er geen derde meer zou komen. Ik wil het op z’n minst hebben geprobeerd, anders ben ik bang dat ik hier altijd spijt van zal hebben. Ik zal het mijn man de rest van ons leven kwalijk nemen dat hij het niet eens heeft willen proberen. We hebben hier nu bijna dagelijks ruzie over en het loopt steeds hoger op. Ik heb laatst zelfs gezegd dat ik bij hem weg zou gaan als er geen derde zou komen, waarop hij zei dat hij niet wist of hij het tussen ons nog wel ziet zitten als die derde er toch komt. Maar moet ik dan de rest van mijn leven hieronder lijden? Hij zal heus wel van het derde kind houden als dat er eenmaal is. Wat moet ik nu doen? Blijven volhouden, misschien wel ten koste van mijn relatie? Of zou hij nog toe kunnen geven, hij wil mij per slot van rekening ook niet ongelukkig zien.”
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Rianne (36) houdt van haar schoonouders, maar ze heeft één heel groot nadeel: ze koopt te veel onnodige cadeaus.
Soms komt financiële schade niet door verkeerde keuzes of pure pech, maar door – jawel – je eigen kind. Dat ontdekte Julie (29) toen ze het roze glittertasje van haar 3-jarige peuter opende.
Kerst: het feest van lichtjes, liefde… en chaos. Dat wij moeders alle kerstballen hoog moeten houden wisten we natuurlijk al, maar soms zouden we dat wel even anders willen.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
