Hoofdredacteur Sara en haar vriend Mark hebben iéts te vaak ruzie over rondslingerende zooi. En nu wil hij zijn oude Sara terug.
Tot voor kort hadden wederhelft en ik wekelijks bonje over ridders, dino’s, tassen en tijdschriften. Oftewel: rondslingerende zooi. En dus besloot ik voor het eerst van m’n leven een zelfhulpboek te lezen: Opgeruimd!, van de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo. Ik was sceptisch (wie haalt er nou aan het eind van de dag al haar spullen uit haar tas om ze te bedanken en rust te gunnen?!) maar haar simpele credo ‘doe alles weg waar je niet blij van wordt’ werkt als een dolle. Zo’n vijfentwintig zakken vol zijn intussen bij mensen die er meer aan hebben dan ik. En het worden er elke dag meer. Ik moffelde net nog stiekem drie van de vier memory-spellen in zo’n zak en ook een paar prachtige schoenen moeten het pand verlaten, want martelwerktuigen.
Wederhelft weet niet wat hem overkomt. Aanvankelijk zeer blij, vraagt hij zich intussen ietwat angstig af welke kant dit opgaat en heb ik moeten zweren dat ik zíjn tien meter boeken met rust laat. En toen ik afgelopen weekend Ko vroeg een grote stapel te sorteren op Donald Ducks, Bobo’s en vakantieboeken om in verschillende bakken te doen, riep Mark vertwijfeld: ‘Ik wil mijn oude Sara terug!’ Dat gaat ’m niet worden, maar ik beloof bij deze dat ik nooit maar dan ook nooit ’s avonds alle spullen uit m’n tas zal halen om ze rust te gunnen. Laat staan dat ik ze ook nog ga bedanken.
De stelregel van Marie Kondo: pak je spullen vast en vraag jezelf af of je er blij van wordt. Zo niet, doe het weg en laat je niet afleiden door tegenargumenten als: het is nog goed, ooit komt dit nog van pas of ik ga het nog opknappen.
Marie Kondo vindt dat opruimen een bepaalde routine vereist. Zo moet je alles uit een kast halen voordat je gaat opruimen. Dat is lastig als je even twee uurtjes wilt opruimen, dus hierin ben ik flexibel geweest. En zelfs dán heb ik 25 zakken weggedaan.
Marie Kondo heeft het vaak over weggooien, maar dat vond ik moeilijk. Voor mij hielp het idee dat andere mensen nog lol zouden hebben van de spullen die ik wegdeed, dus heb ik heel veel weggegeven en maar weinig echt weggegooid.
Sara van Gorp (42) is hoofdredacteur van Kek Mama. Ze woont samen met Mark en hun zoons Ko (7) en Toon (2).
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
