Eigen beeld
Josje Huisman is 24 weken zwanger van haar tweede kind. Samen met Leon en Kamari (4) vormt ze een samengesteld gezin. Aan Kek Mama vertelt ze over haar obsessie voor bevallingsvideo’s, craving naar verse haring en de babynaam die Leon waarschijnlijk verzint.
Hoe voel je je?
“Ik heb heel veel energie op het moment, zit vol ideeën. Mijn hormonen gaan ook niet meer alle kanten op. Het eerste trimester was een soort rollercoaster, nu ben ik juist heel rustig. Al krijg ik als ik op de dagen dat ik dat uitspreek vaak nét een mental breakdown, haha. De eerste weken was ik moe en vooral heel misselijk. Ik kan me niet herinneren dat ik me zo slecht voelde, toen ik zwanger was van Kamari. Al verdring je dat soort dingen misschien ook wel, haha. Nu voel ik me krachtig, en geniet ik van de zwangerschap: zwanger zijn is toch een soort superpower. Of ik nog cravings heb? Verse haring! Ik stuur Leon zeker om de dag op pad om er eentje te halen.”
Wat ging er door je heen toen je de positieve test in je handen had?
“Het testen wilde ik eigenlijk zo lang mogelijk uitstellen. Waarom weet ik eigenlijk ook niet. Misschien omdat ik dacht dat ik die bevestiging niet nodig had. Ik hield mijn cyclus heel duidelijk bij, we hadden bedacht dat we graag samen een kindje wilden… dus toen ik niet ongesteld werd, wist ik wel genoeg. Al voelde ik me nog niet anders dan normaal. Toen ik werd gevraagd voor een vrij intensief televisieprogramma, waar ik zwanger niet aan mee kon doen, had ik wel uitsluitsel nodig. Toen heb ik, een dag na mijn verjaardag, toch maar een test gedaan. Omdat ik me nog niet zwanger voelde, kwam de échte bevestiging voor mij pas toen we het hartje zagen kloppen op de allereerste echo.”
“Of ik nog cravings heb? Verse haring!”
Wat vindt Kamari ervan dat hij grote broer wordt?
“Hij is dolgelukkig dat hij dan ‘eindelijk’ grote broer wordt. Het duurde hem al veel te lang. Ik vind het leeftijdsverschil ideaal. Hij kan zichzelf al zo goed redden, heeft geen flesjes of luiers meer nodig. Twee van die hele kleintjes had ik wel pittig geworden. Hij is 4,5 als de baby geboren wordt en maakt de zwangerschap heel bewust mee.
Hij hoopte heel erg op een zusje, maar er komt toch echt een broertje bij. Hij zegt nog regelmatig dat hij een zus wil, maar eerlijk gezegd denk ik dat hij het uiteindelijk allemaal prima vindt. Misschien is het juist wel leuker om een broertje te hebben dat wellicht ook wel van voetbal en auto’s houdt. Dan kan Kamari hem er alles over leren. Ikzelf had geen voorkeur, was er ook helemaal niet mee bezig. Het is dat Leon nieuwsgierig was naar het geslacht, anders had ik nu nog niet geweten wat het is.”
Voor jouw partner Leon is het zijn eerste kindje. Is ‘ie over the moon?
“Hij vindt het geweldig. Hij kan ook echt niet wachten. Ik ook niet trouwens, we vinden het – net als Kamari – al veel te lang duren, haha. Het is heel leuk om te zien hoe nieuwsgierig en enthousiast hij is. Hij vindt het ook heel bijzonder om aan mij te zien hoe ons kindje in mij groeit. Ik denk dat hij een geboren papa is, ook als ik zie hoe goed hij het met mijn zoon kan vinden.”
“Ik denk dat Leon een geboren vader is, ook als ik zie hoe goed hij het met mijn zoon kan vinden”
Jullie vormen een samengesteld gezin. Was dat in het begin lastig?
“Nee, eigenlijk is dat heel organisch gegaan. Kamari weet heel goed dat Leon de papa van het nieuwe kindje is en hij zijn eigen papa heeft. Daar gaat hij ook heel regelmatig naartoe, al is hij de meeste tijd bij mij. Ik heb Leon ook nooit aangekondigd als ‘de nieuwe liefde van mijn leven’. Hij was er gewoon. In het begin kwam hij af en toe langs en dat werd steeds vaker. Ook op het initiatief van mijn zoon die hem dan vroeg: wil je niet een keertje komen eten? Wil je niet mee naar dit of dat? Ik heb dat zo laten groeien, niets halsoverkop. Nu weet Kamari niet beter dan dat hij erbij hoort, lekker kan koken en ook nog eens heel lief is.”
Heb je al een bevalplan klaarliggen?
“Ik heb mijn voorkeuren, maar ik probeer een beetje flexibel te zijn. Voor zover ik daartoe in staat ben, haha. Ik weet wat ik fijn vind, maar ik wil me daar niet helemaal op vastpinnen. De vorige keer vond ik dat moeilijk loslaten. Ik werd toen overvallen door de weeën, had dat onderschat. Nu ik weet hoe het voelt, weet ik dat het weer heel pittig wordt, maar óók dat ik het kan. En dat laatste moet ik gewoon niet vergeten. Ik vind het vooral heel fijn dat Leon heel relaxed is en vol vertrouwen in mij. Ik lees ook niet meer alles wat los en vastzit. Al heb ik deze keer wel een soort obsessie voor bevallingsvideo’s, die blijf ik maar kijken. Ze emotioneren me ook iedere keer.”
“Ik heb een soort obsessie voor bevallingsvideo’s; ze emotioneren me iedere keer”
Hebben jullie al een naam?
“We hebben een aantal opties, maar ik ben er eigenlijk helemaal nog niet veel mee bezig. Leon is degene die steeds met briljante opties komt. Hij heeft een hele originele gedachtegang, dus ik vind het leuk om te horen wat zijn ideeën zijn. Ik kan dan wel zeggen of ik een naam vind kloppen of niet. Bij Kamari had ik tot drie dagen na zijn geboorte zelfs geen naam. Ik wilde het kindje eerst zien, kijken of het wel zou kloppen. Toen zijn vader, dus drie dagen later, met Kamari kwam dacht ik: ja, dat klopt. Wat ik wel weet is dat het niet alleen bij een roepnaam zal blijven. Tussennamen kunnen wat meer vertellen over het moment van de geboorte zo werd Kamari met Kerst geboren en kreeg hij ook de naam Noël. Leon heeft Molukse roots, dus ik vind het ook wel leuk om daar iets mee te doen.”
Met de kennis van nu, is er dan iets wat je anders gaat doen?
“Iets meer structuur zou wel fijn zijn. Ook omdat we al een kindje hebben rondlopen die naar school gaat. Toen Kamari baby was, had ik helemaal geen structuur qua slaapjes of ritueeltjes, bepaalde volgordes die elke dag hetzelfde waren. Het liep gewoon een beetje zoals het liep. Kamari ging overal mee naartoe en sliep overal in de draagzak, maar het was heel moeilijk om hem ‘alleen’ te laten slapen. Dat was voor mij uiteindelijk ook heel vermoeiend. Niet dat ik nu een strenge slaaptraining zou willen doen, maar iets meer structuur zou wel lekker zijn. Dat is het voornemen, maar we zullen wel zien of het lukt. Baby’s vind ik heel makkelijk, het wordt pas lastig als ze terug gaan praten, haha. Dan begint het opvoeden pas echt.”
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Mirella (27) geeft les aan groep 4.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.