Beeld: Canva
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
De jongen had op YouTube een “roast” gehoord en dacht tijdens de lunch dat zijn moment daar was. “Hij hoorde laatst een ‘roast’ op YouTube,” schrijft de vader op Reddit. “en tijdens de lunch op maandag was een andere jongen een meisje aan het ‘roasten’, en hij dacht dat zijn grap daar perfect bij zou passen. Iedereen vond het hilarisch, behalve zij. Zij werd er verdrietig van.”
Wat hij precies zei, deelt de vader niet. Maar het ging om een grap over haar uiterlijk – bodyshaming dus. En bam. Wat bedoeld was als grappig, werd ronduit kwetsend.
De vader merkte dat zijn zoon er zichtbaar mee zat. Hij was gespannen, moest huilen, en durfde bijna niet te vertellen wat er gebeurd was. Geen brutale pestkop dus, maar een kind dat zijn eigen grens was overgestoken en zich daar bewust van werd.
De vader bleef kalm, schakelde zijn ex-vrouw in (co-ouderschap goals!) en ging het gesprek aan over grenzen, respect, en wat je wel en niet zegt over iemands lichaam.
De jongen besloot zijn excuses aan te bieden. Niet met een laf “sorry dat je je gekwetst voelde”, maar met een doordacht, oprecht bericht: “Hij stuurde haar een bericht waarin hij uitlegde dat hij de roast op een YouTube-video had gezien, en dat hij het niet speciaal voor haar had bedacht. Hij liet haar weten dat het niet waar was, dat hij het niet had moeten zeggen, en dat hij fout zat.”
Wat deze vader misschien nog het mooiste deed? Hij bevestigde hun band en trok tegelijk een duidelijke grens. “Hij was bang dat dit onze relatie zou veranderen”, schrijft de vader. “Ik liet hem weten dat hij mijn zoon is, dat ik altijd van hem zal houden, en dat onze relatie hetzelfde blijft. Ik vertelde hem dat hij een fout had gemaakt, dat hij de consequenties moet dragen, en dat we daarna weer verder gaan. Maar dat als hij dit bewust nog eens doet, ons gesprek dan héél anders zal verlopen.” Geen drama. Geen vernedering. Gewoon een liefdevolle spiegel en duidelijke kaders.
Dat kinderen fouten maken. Ook jouw kind. En dat zegt niets over jou als ouder – wél hoe je ermee omgaat. Blijf kalm. Luister. Leer je kind hoe je verantwoordelijkheid neemt, en hoe je het goedmaakt als je een ander pijn hebt gedaan. Niet door te straffen om het straffen, maar door samen te groeien.
Kindontwikkelingsexpert Polina Shkadron laat aan Parents weten dat dit soort situaties een kans zijn om sociaal-emotionele vaardigheden te oefenen: “Kinderen zijn nog volop in ontwikkeling. Ze denken vanuit het moment, zonder altijd te overzien wat hun woorden met een ander doen – of met henzelf op de lange termijn. Het zijn precies dit soort momenten waarop je samen oefent in empathie, impulsbeheersing en zelfreflectie.”
Ook benieuwd naar 4 lessen voor het opvoeden van gelukkige en succesvolle kinderen, volgens een geluksexpert? Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
Emoties kunnen je dag maken of breken, en soms voelt het alsof je verdwaalt in een eindeloze doolhof van gevoelens. Maar stel je eens voor dat je als kind gezonde manieren heeft ontwikkeld om die wirwar te ontrafelen. Dat noemen we emotionele intelligentie: het vermogen om je eigen emoties te herkennen, te benoemen en te […]
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
