Beeld: Canva
Je hoort het steeds vaker: mensen die zichzelf “hondenmama” noemen en hun viervoeter behandelen alsof het hun eigen kind is. Snappen we best. Honden zijn lief, zacht, gezellig én ze dragen geen luiers die je moet verschonen. Maar betekent dit ook dat we massaal de kinderwens inruilen voor een golden retriever met een Instagramaccount?
Onderzoekers van de Eötvös Loránd Universiteit in Hongarije hebben het uitgezocht. En spoiler: het zit anders dan je denkt.
We krijgen wereldwijd minder kinderen, dat is geen nieuws. Maar het aantal honden groeit ondertussen als kool. Wat de gedachte opwekt: worden kinderen vervangen door honden? Is de ‘fur baby’ het nieuwe kind?
Maar professor Enikő Kubinyi, hoofdonderzoeker van de studie, weet hoe het echt zit. Wat blijkt? Het is niet zo simpel als een pup nemen in plaats van een baby. Wat de professor vond, is dat mensen die een hond hebben, het ouderschap zwaarder vinden en moederschap wat minder rooskleurig inzien en daardoor misschien ook minder kinderen krijgen. Ook kan je trouwe viervoeter negatieve invloed hebben op je relatie – zeg maar dag tegen spontane weekendjes weg en hallo tegen geruzie om wie er nu weer de hond moet uitlaten.
Nee, dus. De meeste mensen zien hun hond niet letterlijk als vervanging voor een baby. In feite hebben gezinnen met kinderen zelfs vaker een hond. Dus nee, we ruilen onze kroost niet in voor een labradoodle. Maar… waarom zijn er dan wél steeds meer mensen met honden, en minder met baby’s?
Volgens Kubinyi is het precies andersom: doordat we minder kinderen krijgen dn we steeds minder buren, familie en ‘het dorp’ om ons heen hebben, zoeken we die warmte en zorg ergens anders. Enter: de hond. Of de kat, natuurlijk.
We leven in een maatschappij die soms best eenzaam kan zijn. Iedereen is druk, niemand heeft tijd voor een kop thee of een potje janken op de bank. En laat een hond nou precies dzt geven wat je mist: onvoorwaardelijke aandacht, knuffels op bestelling en altijd blij als je thuiskomt (ook al was je maar vijf minuten weg).
“De veranderende rol van hondenbezit suggereert dat mensen in westerse samenlevingen een aanzienlijk gebrek aan zorg en sociale steun ervaren – en ze proberen dit te compenseren, althans gedeeltelijk, met honden en waarschijnlijk ook katten”, aldus Kubinyi.
Meestal dus allebei. Maar laten we eerlijk zijn: als je drie nachten per week wakker ligt van je dreumes en je daarna óók nog door de regen met de hond moet lopen, is het begrijpelijk dat je het allemaal wat veel vindt.
Wist je dat kinderen veel leren van een huisdier? Lees hier welke vaardigheden ze er allemaal van leren.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Iedereen hoopt dat z’n kind een beetje mee kan komen in de klas, maar als het mijlenver voorloopt is dat ook weer lastig. “Ik merk dat er nog steeds een taboe rust op hoogbegaafdheid.”
