Beeld: Canva
Ze zeggen weleens dat dochters vaak echte papa’s meisjes zijn. En dat zie je soms ook: hoe ze hem aankijken, hoe ze precies dezelfde grap maken als hij, of hoe ze net zo fel kunnen reageren als papa als de wifi eruit ligt.
Maar wist je dat dit niet alleen schattige observaties zijn? Nope. De wetenschap is het ermee eens: de vader-dochterrelatie heeft een serieuze impact op wie ze wordt.
Wetenschappers keken voor hun onderzoek naar hoe vaders en hun kinderen – in dit geval dochters – elkaar psychologisch beïnvloeden. En spoiler: papa’s doen ertoe. Niet alleen in de vorm van koekjesbakkers of tentenbouwers, maar echt, op diep niveau.
Wat blijkt? Dochters nemen vaker dan gedacht emotionele stijl, copingmechanismen (hoe je met tegenslag omgaat) en zelfs sociale interactiepatronen over van hun vader. Vooral als de band hecht is. Denk aan zelfvertrouwen, hoe ze haar grenzen aangeeft, en of ze geneigd is op haar instinct te vertrouwen. Grote dingen dus, die je niet ziet als hij haar gewoon een beetje kietelt op de bank.
De studie zoomde verder in op de vader-dochterdynamiek tijdens de puberteit. Het ging over de directe en indirecte effecten van die relatie. Wat bedoelen ze daarmee? Nou, niet alleen dat papa invloed heeft als hij zegt: “Jij bent goed genoeg zoals je bent.” Maar óók dat zijn manier van communiceren, zijn emotionele beschikbaarheid én zijn eigen zelfbeeld allemaal hun weerslag hebben op zijn dochter.
Met andere woorden: als papa zich bewust is van zijn invloed, groeit zijn dochter op met meer zelfvertrouwen en een beter gevoel van eigenwaarde. En dat maakt dan weer dat ze beter omgaat met sociale druk, grenzen durft aan te geven (hallo middelbare school en groepsdruk) en emotioneel weerbaarder is.
Dus ja, als je man zich afvraagt of zijn aanwezigheid ertoe doet – JA. Laat hem dit artikel lezen, als hij voor de zeshonderdste keer hetzelfde boek voorleest aan jullie dochter. Of als hij zich afvraagt waarom ze hem in de puberteit de ene dag aanbidt en de andere dag de kamer uitschreeuwt: ook dát hoort erbij. Maar zijn rol? Die blijft.
Van het eerste knuffelmoment tot aan haar eerste ruzie met een vriendin en de stress om een proefwerk Engels: papa maakt het verschil. Ze lijkt niet alleen op hem qua frons en flauwe grapjes — ze groeit met hem mee. En hoe bewuster papa daarin staat, hoe sterker zij in haar schoenen komt te staan.
Waarom we zweren dat de baby op papa lijkt, ook al is dat niet zo? Dat lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Sommige kinderen lijken wel een onuitputtelijke batterij te hebben. Rennen, springen, spelen, praten – en dat het liefst allemaal tegelijk. Maar vergis je niet: ook jonge kinderen hebben soms gewoon rust nodig. Even niet naar school, niet presteren, niet sociaal hoeven zijn. Gewoon… pauze.
