Actrice Pip Pellens is pas een paar weken onderweg als moeder van twee onder de twee – en dat is best pittig. In een openhartig bericht op Instagram deelt ze hoe heftig, maar ook bijzonder die eerste weken zijn.
Lees verder onder de advertentie
Ze zijn nog maar net met z’n vieren, maar één ding is zeker: het is best intens. “Mijn mening gaat niet anders zijn dan die van jullie,” schrijft Pip die onlangs beviel van haar tweede dochter Minne. “Het is mooi en pittig en leuk en zwaar. Ik was even vergeten hoe dat borstvoeden je nachtrust onderbreekt. Met Lily kon ik overdag nog slapen, maar nu wil je er gewoon de hele tijd bij zijn.”
Lees verder onder de advertentie
Pittig
Het zwaarst? Die momenten waarop alles tegelijk komt. “Als de een huilt en de ander wil eten. Vaak aan het einde van de dag, wanneer je zelf ook gaar bent. Zoveel prikkels.” Humor helpt dan een heleboel. “Dan kijken we elkaar aan, met tranen in onze ogen, en moeten we gewoon lachen om onszelf.”
Lees verder onder de advertentie
En precies op het moment dat alles te veel lijkt, gebeurt er iets kleins dat alles goedmaakt. “Dan is er interactie tussen de twee. Er wordt een kus gegeven, of een speen gepakt. En dan smelt je.” Van tevoren wisten ze dat het zwaar zou worden. “Ik ben zó blij dat ik een man heb die aanwezig is en de helft van de taken op zich neemt. Ik snap werkelijk niet hoe alleenstaande ouders dit doen.”
Loslaten
Fysiek is het zwaar. Zeker in het begin. “In de eerste week kon mijn lichaam het echt nog niet aan. Ik vond het zo moeilijk dat ik niet de hele tijd twee kinderen kon vasthouden.” Daarom zoekt ze bewust momentjes met haar oudste dochter. “Ik probeer zoveel mogelijk tijd met Lily te hebben. Ik merk meteen dat ze dat heerlijk vindt.” Plannen heeft de weer kersverse mama losgelaten. “We houden het eten simpel en de dagen lopen gewoon anders dan je misschien van plan was.”
Lees verder onder de advertentie
”
Ik snap werkelijk niet hoe alleenstaande ouders dit doen
Pip kijkt vooruit, maar focust zich ook op het hier en nu. Ik kijk mega uit naar wanneer ze iets ouder zijn, maar focus me nu juist op het klein zijn en de korte momentjes. De krampjes, de tranen, de wisselende eetwensen en de slaapgewoonten horen er allemaal bij.”
Ze sluit af met tips voor andere kersverse ouders.
Pip Tipt:
“Blijf communiceren met je partner. Zeg direct en duidelijk wat er in je hoofd omgaat en waar je behoefte aan hebt.”
“Accepteer dat het zo is. Het is eindig. Vergeet niet te genieten van deze momenten, want je kunt nooit meer terug.”
“Blijf goed voor jezelf zorgen. Eet voldoende, neem rust, sport of doe een powernap waar je kan.”
“Neem hulp aan. Heb je geen vangnet? Zoek mensen in gelijke situaties.”
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.