Beeld: Instagram
Als Anna Nooshin ergens goed in is, dan is het wel haar eigen leven vormgeven zoals zíj het wil. En dat is precies wat ze haar dochter Nala wil leren. In een openhartig interview met Marie Claire vertelt ze over het moederschap, haar drive, én die veelbesproken vakantie op Bali die allesbehalve zen was.
“Ik kan alles voor mezelf creëren wat ik wil, en dat wil ik Nala ook meegeven,” zegt ze vastberaden. Duidelijk is: Anna wil haar dochter niet alleen een veilige basis geven, maar vooral ook meegeven dat ze haar eigen kracht mag omarmen, hard moet werken en zelfstandig kan zijn. Zo staat ze zelf namelijk ook in het leven, mede door haar verleden. Ze kwam als vluchteling naar Nederland. “Ik heb op een gegeven moment bedacht: ik ga nooit meer terug naar hoe het was. Ik ben voornemens om mijn dochter Nala op te laten groeien met diezelfde mentaliteit.”
Ondanks haar enorme drive (“Mijn ambities gaan tot het oneindige sinds ik Nala heb”) is er ook veel veranderd sinds Anna moeder is. Haar prioriteiten bijvoorbeeld. “Ik durf meer aan mijn eigen behoeftes toe te geven en ‘nee’ te zeggen. Nu denk ik vaker: wat brengt dit mij en ons als gezin?”
It takes a village to raise a child en bij Anna en Thijs thuis is dat ook echt zo. “In ons geval doen we dat niet met z’n tweeën, maar echt met drie, vier of vijf personen”, legt ze uit. Oma’s, opa’s, tantes — iedereen springt bij, staat klaar en doet een flesje of verschoning. “Vanuit de Iraanse cultuur staan we daar veel meer in als een collectief: je bent er voor elkaar als het op de baby aankomt”, vertelt ze. “Dat collectieve gevoel rondom ouderschap heerst veel minder in Nederland. “Hier wordt sneller gedacht: zij krijgen een kind, dus ze moeten het samen oplossen.”
Wie denkt dat Anna alles met een glimlach doet, heeft haar familievakantie gemist. Aan Marie Claire vertelt ze over de helse trip naar Bali, waarbij dochter Nala ziek werd. “Ik heb niet nagedacht hoe het zou zijn om met een baby zo ver te reizen”, vertelde ze er eerder over. Zij en haar partner Thijs Boermans besloten uiteindelijk vroegtijdig naar Nederland terug te keren. “Het was afschuwelijk”, zegt ze nu. “Eigenlijk ben ik altijd vrij open over het moederschap, en dus ook over de dingen die niet goed gaan. Ik ga het echt niet mooier maken dan het is.”
Dit is niet de eerste keer dat Anna zich openstelt over het moederschap. In eerdere gesprekken noemde ze het moederschap “het allermooiste, maar ook het allerzwaarste wat er is.” De constante balans tussen ambitie en opvoeden, tussen zorg en zelfzorg, is iets wat veel moeders zullen herkennen. Het moederschap was voor Anna Nooshin dan ook anders dan ze van tevoren had verwacht. Wat ze daar nog meer over vertelt lees je hier.
Bron: Marie Claire
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
