In ons land voeden zo’n honderdduizend vaders hun kinderen in hun eentje op omdat hun vrouw is gestorven of niet in staat voor ze te zorgen. “Op zijn verlanglijst schreef hij: mama.”
Lees verder onder de advertentie
De vrouw van Yvo (41) stierf zes jaar geleden. Zijn zoons zijn 11 en 12
“Mijn neefjes vroegen een Playstation voor Sinterklaas, mijn zoons vroegen mama terug. Vijf en zes waren ze toen hun moeder overleed. Maar ze weten nog precies hoe ze rook en klonk, en welke liedjes ze met ze zong als ze de knullen naar bed bracht. In de keuken hangt een canvas foto van onze laatste zomer samen. We stralen alle vier. Haar aanwezigheid in ons leven is altijd voelbaar, we missen haar elke dag.
Lees verder onder de advertentie
‘Het belangrijkste hebben we al – elkaar’
We doen het alweer zes jaar met z’n drietjes. Mensen vinden dat bewonderenswaardig. Doe normaal, denk ik dan, hoeveel vrouwen doen het niet in hun eentje? Ons gezinsleven is een geoliede machine. In het begin staan dierbaren nog dag en nacht voor je klaar, maar het leven gaat door. Mensen hebben hun eigen beslommeringen, uiteindelijk ben je op jezelf aangewezen. Ik begrijp het en het is prima. Het belangrijkste hebben we al – en dat is elkaar. Behalve vader en zoons zijn we vooral intens goede vrienden.
Lees verder onder de advertentie
De jongens moesten al op jonge leeftijd zelfredzaam zijn, ik kom op doordeweekse dagen niet voor half zeven ’s avonds thuis. Mijn oudste gaat na de zomer naar het vwo, de jongste doet het ook lekker. Ze voetballen en maken ruzie en hebben een jeugd als ieder ander kind, behalve dan dat zij veel te jong hun moeder hebben verloren.
Het eerste jaar na haar dood was het zwaarst. Dan waren we in de speeltuin en vroeg iemand of we straks lekker naar mama gingen. We hebben heel wat afgehuild. Ik heb mijn vrouw beloofd ons leven zo leuk mogelijk te maken. Dankzij haar overlijdensrisicoverzekering hebben we een riant inkomen. Dat maakt het verlies niet draaglijker, maar het is wel prettig.
Lees verder onder de advertentie
Rituelen
Een keer per jaar gaan we met z’n drieën op een verre reis, naar Vietnam, Argentinië of Belize. Met kerst gaan we op wintersport – familiebijeenkomsten zijn fijn, maar benadrukken ook het gemis. Op mama’s verjaardag gaan we naar haar graf en het restaurant waar we altijd met z’n vieren kwamen. Haar sterfdag brengen we door met familie. Mijn band met de ouders en zussen van mijn vrouw is nog steeds sterk.
Lees verder onder de advertentie
We hebben zo onze rituelen. Onze zondagen zijn heilig; dan slapen we uit, brunchen uitgebreid, gaan naar een sportevenement of doen iets anders. Soms bezoeken we een concert; muziek is een passie die we delen. We eten elke avond met zijn drieën. Beslissen met elkaar wie de boodschappen doet en wat we eten. Ze zijn nog nooit thuisgekomen met pizza of patat. Wel met pasta met mango trouwens, of krieltjes met tomatensaus. We hebben het nog opgegeten ook, en er keihard om gelachen.
‘Verder is mijn leven precies zoals ik het wil hebben’
Voor een nieuwe vrouw in mijn leven is geen ruimte, hoe eenzaam ik me soms ook voel. Ik heb weleens een date, maar ga altijd teleurgesteld naar huis. Liever geen seks dan een inhoudsloze onenightstand, en bovendien: ik hou nog steeds van mijn vrouw. ‘Jouw tijd komt wel weer’, zeggen mijn vrienden. Ik snap wel wat ze bedoelen, maar mijn tijd is er al. Ik ben mijn grote liefde verloren, maar verder is mijn leven precies zoals ik het wil hebben.”
Lees verder onder de advertentie
Dit verhaal is er één van een interviewserie in Kek Mama 02-2018.
Drie leuke zonen, een huis aan de Loosdrechtse Plassen en allebei een goedlopende carrière: het leven van Kim Kötter en Jaap Reesema lijkt het perfecte plaatje. “Mensen zien alleen dat alles klopt, maar dat is omdat wij keihard werken.”
Als haar dochter model wil worden, denkt Malou een buitenkansje te hebben als een bekende van de tennisclub aanbiedt om voor een prikkie foto’s te maken. Maar wat aantreft in de ‘studio’ van ‘de fotograaf’ tart elke verwachting…
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
Samen onder de dekens kruipen, de dag nabespreken en lekker dicht tegen elkaar aan in slaap vallen: jarenlang hét romantische ideaalbeeld van samenwonen. Maar uit recent onderzoek blijkt dat de realiteit voor veel stellen anders is. Sterker nog: apart slapen is helemaal geen taboe meer. En dat is misschien wel beter voor je nachtrust én […]