‘De schoolpleinvader duwde me zachtjes tegen de schuur naast de school en zoende me’

Tessa (34): “Wat een leuke sfeer hier, dacht ik toen de kinderen op hun nieuwe school begonnen. Het was er gemoedelijk en klein, iedereen kende elkaar. Dat ik de enige alleenstaande moeder was zong al heel snel rond, en binnen een mum van tijd werd ik gevraagd voor feesten en partijen. Natuurlijk werd ik ook meteen gewaarschuwd voor die ene foute vader, getrouwd maar met zijn ogen en handen bepaald niet in zijn broekzak.
 

Alarmbellen

Ik sprak hem voor het eerst tijdens een knutselmiddag in de klas van onze jongste kinderen, waar we ons als hulpouders stierlijk verveelden, terwijl hij op een aandoenlijke manier enorm zijn best deed. ‘Ik dacht dat de leukste vrouwen altijd getrouwd waren’, zei hij. ‘Welke idioot heeft jou laten lopen?’ Alle alarmbellen gingen af, en toch voelde ik me gevleid. Hij was knap, leuk met de kinderen – en, nou ja, getrouwd. Op veilige afstand dus, dacht ik.

Al snel werd hij het onderwerp van mijn spannende fantasieën, dat hoefde niemand te weten. Dat we elkaar iets te veelzeggend in de ogen keken bij het passeren in de schoolgangen, zag geen kip. Dacht ik. Hoopte ik.
 

Lees ook
Verliefd op een schoolpleinvader: ‘Fietsend naar de speeltuin leken we wel een gezin’ >
 

Joelen op het schoolplein

En toen ging ik naar de zomerborrel in de tuin van de klassenmoeder. Zodra hij me binnen zag komen, kwam hij op me af met een glas wijn. We kletsten, lachten, ik voelde vlinders. Toen ik licht aangeschoten naar mijn fiets liep om naar huis te gaan – mijn kinderen waren al opgehaald door hun vader – kwam hij achter me aan, duwde me zachtjes tegen de schuur naast de school en zoende me. Wát een eikel: zijn vrouw komt bij me over de vloer, dacht ik nog. En wat als er een klasgenootje van de kinderen langs zou lopen? Ik hoorde ze al joelen op het schoolplein: ‘Ieuw! Ik zag jouw vader stiekem met haar moeder!’ Ondertussen ging ik wel bijna door mijn knieën van opwinding. Gelukkig won mijn schuldgevoel. Ik kapte de kus af en reed naar huis. Het kost me moeite, maar vanaf nu blijft het bij dromen.”
 

Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.

Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook en Instagram.