Ankes dochter Hannah is wat je noemt een nogal eigenwijs kind. En Anke? Die vindt dat fantastisch.
Lees verder onder de advertentie
Dit is een ode. Een ode aan mijn dochter. Mijn lieve, stoere, gekke Hannah die gisteren zes jaar geworden is. Mijn kind dat altijd precies weet wat ze wil. Prinses worden, cherrytomaatjes eten, buitenspelen met een tas vol spullen voor je-weet-maar-nooit, zo lang mogelijk met mama knuffelen, nog meer cherrytomaatjes eten en spelen met vriendinnen.
Lees verder onder de advertentie
Rekensommen onder de dekens en je “stomme rotmama”
Hannah die zich nooit afvraagt of haar mening er wel toe doet en of ze anderen niet tot last is. Hannah die bloemen in haar haren doet, in de spiegel kijkt en verliefd verzucht dat ze prachtig is. Hannah die in de ochtend naast me in bed kruipt, haar koude handjes onder mijn oksels propt en vraagt “Wil je rekensommetjes geven? Dan ga ik ze oplossen”.
Lees verder onder de advertentie
Hannah die ontbijt op bed voor me maakt van alleen maar dingen die ze zelf lekker vindt. Die woest gaat zitten mokken als ik zeg dat een half uur K3-filmpjes wel genoeg is. Die “Stomme rotmama!” roept als ze voor de tweede keer haar zin niet krijgt. En “Echt niet!” als ze zeker weet dat ze gelijk heeft en niet ik. Is dat brutaal? Ja, best. Is dat erg? Nee, vind ik niet.
Want dit is een ode aan een kind dat helemaal, schaamteloos zichzelf is. Met haar lief en haar leuk en haar boos en haar blij.
Liever superman dan een prinses
Maar dit is ook een ode aan ALLE meisjes zoals Hannah. Meisjes die zich niks aantrekken van wat moet of hoort. Zoals haar nichtje, die op voetbal zit en op een prinsessenpartijtje in tranen uitbarstte toen bleek dat er alleen maar jurken waren (waarna ze gered werd door de moeder van de jarige die een supermanpak achter de hand had).
Lees verder onder de advertentie
Maar ook aan mijn vriendinnetje op de middelbare school dat toch econometrie ging studeren ook al zeiden de leraren steeds dat dat meer iets voor jongens was. En aan de co-assistente die tijdens mijn bevalling van Hannah, toen er enorme paniek was omdat haar hartje niet meer leek te kloppen, tegen alle artsen in ging en zich hardop afvroeg of de meetband wel goed zat (ze had gelijk en Hannahs hartje klopte gelukkig prima).
Het meisje haar haren groen verft, dat in maat 50 in bikini op het strand ligt, haar hoofddoek afdoet, of juist om. Dat in haar eentje een kind opvoedt of met zijn vieren of helemaal geen kinderen wil. Dat als ze moeder wordt gewoon 60 uur blijft werken. Of ervoor kiest helemaal thuis te blijven. Het meisje dat keuzes maakt die zij zelf wil maken. Los van wat moet of hoort. Omdat zij weet dat haar mening ertoe doet. Dat zij ertoe doet.
Lees verder onder de advertentie
Van eigenwijze meisjes zijn er nooit genoeg
Dus dit is mijn ode. Aan eigenwijze meisjes. Meisjes van jong tot oud, die kansen grijpen, of juist voorbij laten gaan omdat dat beter voelt en die zich nooit excuseren voor wie ze zijn, wat ze doen of wat ze willen. Jullie zorgen voor vooruitgang. Jullie ontdekken dingen. En jezelf. En bovenal zorgen jullie ervoor dat overal ter wereld andere meisjes zijn die denken: Ja, ik doe ertoe. Mijn mening telt.
Lees verder onder de advertentie
En daarom, eigenwijze meisjes, zijn er van jullie nooit genoeg. Ik wens dat alle meisjes van nul tot 122 jaar oneindig eigenwijs zijn. Ik beloof dat ik het zal blijven. En ik hoop mijn Hannah ook.
Anke Laterveer (36), is schrijver, web woman van Kek Mama en woont met haar zoon van 7 en een dochter van 6 in Haarlem. Elke week beschrijft ze hier iets uit haar eigen leven.
Wat een gezellige pakjesavond zou moeten worden, liep uit in een familiedrama. Kelly had nooit een goede band met haar schoonzus en zwager, maar toen er kinderen in het spel kwamen, ging het van kwaad tot erger. De boel escaleerde tijdens pakjesavond.
Liefde is een mysterie, maar de sterren hebben stiekem al een paar antwoorden voor ons. Want wist je dat sommige sterrenbeelden zó goed bij elkaar passen dat ze een gouden medaille verdienen?
Laten we eerlijk zijn: alle kinderen hebben hun momenten waarop ze liever luisteren naar het buurmeisje van drie dan naar hun eigen ouders. Maar als je een kind hebt met een bepaald sterrenbeeld, kun je je borst natmaken. Deze zijn pas écht eigenwijs.
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.
Wat als je ontdekt dat het kindje dat je liefdevol in je armen wiegt genetisch niet van jou is? Dit overkwam twee koppels in Californië, nadat hun IVF-kliniek een gruwelijke fout had gemaakt: ze hadden elkaars embryo’s ingebracht gekregen.