Auteur Lola Stark vindt dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat taboe op het ontbreken van sex in een relatie. In een openhartige brief schrijft ze van zich af.
‘We voelen zoveel warmte voor elkaar, dat onze vonk altijd zal blijven’, schrijft ze.
Sex was voor Lola en haar man altijd al een ding: ‘Toen mijn echtgenoot zijn maagdelijkheid verloor, bleek na een week dat de vrouw in kwestie zwanger was. Hij was getraumatiseerd en hierdoor bestond onze eerste seksuele ervaring samen, vooral uit angst.’ Na een tijd ging het beter en genoten de twee enorm van elkaar. Maar dit veranderde toen ze trouwden en een kind kregen: ‘Als je druk aan het werk bent en ook nog een gezin moet onderhouden, is sex forceren wel het laatste wat je wil.’
Dat hun dochter vijf jaar lang bij het stel in bed sliep, hielp ook niet echt mee. ‘Soms brachten we haar naar mijn vader en zeiden dat we naar de film gingen, maar in werkelijkheid reden we gelijk naar huis en hadden sex.’ Uiteindelijk werd het door de afstand niet meer mogelijk om haar ergens af te zetten en sinds drie jaar hebben Lola en haar man geen sex meer. ‘We hebben de handen vol aan onze dochter, werken allebei fulltime en zijn vaak moe. En toch genieten we nog van elkaars gezelschap, misschien wel meer dan ooit.’
‘Begrijp me niet verkeerd, mijn echtgenoot is en blijft en man en hij vraagt nog vaak om sex, maar we zouden hierdoor nooit uit elkaar gaan. Er is altijd een gevoel van opwinding en hebben alleen oog voor elkaar, dus misschien komt er een dag dat we weer sex zullen hebben.’
Lees de hele brief hier.
Bekijk nu ons Slaapkamerstress-filmpje. Wij vinden ‘m hilarisch.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.
