Kek Mama-columnist Anke Laterveer is single moeder en schrijft supereerlijk en uitgesproken over wat ze meemaakt of wat haar opvalt. Vanaf deze maand heeft ze ook een eigen column in Kek Mama.
“Ik heb zo veel respect voor je”, verzucht een kennis. We staan met een glas wijn in onze hand op een feestje. “Jij bent toch single moeder? Dat lijkt me zo zwaar.” Ik schiet in de lach. Ik begrijp nooit zo goed waarom mensen dat denken. Het is heus weleens lastig in je eentje voor twee kinderen te zorgen, maar het heeft ook fikse voordelen. Zo kan ik bijvoorbeeld morgen uitslapen. Mijn kinderen zijn bij hun vader. Zij heeft morgenochtend vroeg weer twee enthousiaste kleuters aan haar bed.
“Daten lijkt me ook zo lastig”, mijmert ze hardop verder. “Uiteindelijk wil je toch iemand waarmee het ook met de kinderen klikt.” Nou, nee. Noem mij bezitterig, maar ik date niet om een nieuwe vader voor mijn kinderen te vinden. Mijn kinderen hebben namelijk al een heel leuke vader. Ze zijn de helft van de tijd bij hem en de andere helft van de tijd bij mij. Wil ik die tijd die ik met ze heb ook nog delen met iemand anders? Liever niet. Ik moet er niet aan denken om te wachten tot ik kan douchen omdat hij nog op de wc zit, plek in mijn kledingkast te maken voor zijn T-shirts of hem tegen mijn kinderen horen zeggen dat ze door moet eten. Ik denk aan de man waar ik waanzinnig verliefd op was. Helemaal niet mijn type, want vreselijk zweverig, maar wat kon hij goed zoenen. Dat de helft van onze gesprekken bestonden uit aanhoren hoe hij zichzelf gevonden had in zweethutten en praatgroepjes, nam ik op de koop toe. Ook dat hij na de eerste keer dat we sex hadden huilend opbiechtte dat hij heel graag een kind wilde, wuifde ik weg als irrelevant. Hij wist tenslotte dat ik dat niet wilde. Hij zou ermee leren leven.
Twee weken later vertelde hij, opnieuw in tranen, dat hij een nieuwe vrouw ontmoet had. Eentje waarmee de kinderwens meer resoneerde. Of dat andere vriendje, met wie het zo snel serieus werd dat ik hem, tegen al mijn principes in, toch aan mijn kinderen voorstelde. En die zich meteen met verve stortte op de rol van de leuke stiefvader. Zodat ik in de ochtend ineens tegen drie in plaats van twee mensen stond te roepen dat ze nu echt hun schoenen aan moesten trekken. Dat nooit meer. Nu date ik louter mannen zonder acute kinderwens en weten zowel zij als de kinderen waar ze aan toe zijn. Blijft er een keer een vriendje logeren? Hartstikke gezellig, maar wel op voorwaarde dat hij ook gewoon weer weggaat. De kennis zet haar glas neer. “Ik ga”, zegt ze. “Het is bijna twaalf uur en ik moet morgen weer vroeg op.” Ik lach naar haar, neem nog een slok en zeg: “Sterkte.”
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
Die bekende ballen in de lucht houden, da’s voor iedere moeder een uitdaging, maar hoe doe je dat als je een succesvolle business runt? Kimberly Bosman deelt met Kek Mama hoe zij haar werk-privébalans in evenwicht houdt.
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.
