Beeld: Getty Images
Kate krijgt regelmatig commentaar op haar no-nonsense opvoedstijl. Eén ding is zeker: ze moddert niet zomaar wat aan, haar aanpak is een bewuste keuze.
Kate* (39), moeder van Leonore (11) en Lily (9):
“Met een eigen bedrijf waarvoor mijn man en ik zes dagen per week in touw zijn en zelf niet behept met veel geduld, heb ik weinig tijd voor drama’s en discussies. Dat betekent dat ik hou van een ouderwetse no-nonsense opvoeding, zoals ik die zelf ook heb gehad.
‘Omdat ik het zeg’ vind ik voldoende, ik geloof niet dat ik een kleuter of puber uitleg verschuldigd ben over waarom ik acht uur een schappelijke kinderbedtijd vind.
In de ogen van sommigen komt onze aanpak wat autoritair over. Zeker in vergelijking met wat ik om me heen zie. Waar ouders urenlange gesprekken aangaan over bed- en schermtijden en kinderen zonder discipline en grenzen lijken te worden grootgebracht.
“Ik ben allergisch voor ‘ja maar’ en een grote mond”
Ik ben allergisch voor ‘ja maar’ en een grote mond. Als ik iets vraag, verlang ik van Lily en Leonore dat het gedaan wordt en wel meteen. ‘We gaan eten’ betekent nú, en niet na eerst nog een spelletje op de iPad of een backflip op de trampoline. Zijn ze brutaal, dan pak ik gerust een week hun telefoons af.
Ook verwacht ik dat ze een handje meehelpen daar waar nodig. Leonore ruimt de tafel af, Lily de vaatwasser uit en ze laten de hond uit. De meiden moeten hun eigen kamers schoonhouden – hoe klein ook, stofzuigen en opruimen kunnen ze allemaal.
Lees ook – ‘Mijn kind achter z’n kont aanzitten? Hij moet zelf leren opruimen en schoonmaken’ >
Leonore en Lily noemen ons papa en mama en zeggen u. Dat zeggen ze tegen iedere volwassene, dus zeker ook tegen ons en opa en oma, die naast ons wonen. Aan vreemde mensen die bij ons op bezoek komen stellen ze zich netjes voor en ze geven een hand. Ze bedanken voor het spelen, eten en logeren als ze bij een vriendin zijn geweest. Iets wat ik andersom ook verwacht, maar helaas maar zelden meemaak.
De meeste vrienden van onze dochters zeggen hooguit ‘doei’ na een speeldate, maar worden daartoe ook niet aangezet door hun ouders. Als mijn kinderen lief bedanken, wordt er snel geroepen dat ze dat niet hoeven te doen. Jawel, van mij! Ik verbaas me juist over de vrijheid die anderen hun kinderen meegeven, ik vind wat wij doen eerder een kwestie van goed fatsoen dan van een hele strakke opvoeding.
“Mensen in mijn omgeving vinden ons streng”
Toch hoor ik dat wel terug van mensen in mijn omgeving. Ze vinden ons streng. Maar dit is voor mijn man Jan-Peter en mij gewoon de manier waarop wij denken dat we leuke, beleefde kinderen krijgen die straks een volwaardig lid van de samenleving kunnen zijn en op termijn ons bedrijf overnemen en leiden.
Jan-Peter en ik hebben een aantal modezaken, onze dagen zijn lang. Mijn ouders fungeren als achterwacht. Ik breng Lily naar school, zij halen haar weer op en vangen Leonore op. Mijn moeder kookt, wij schuiven om half zeven aan en nemen de meiden daarna mee naar ons eigen huis. Maar het komt ook voor dat oma de meiden naar bed brengt, omdat wij nog langs groothandels of winkels moeten of gesprekken voeren met leveranciers en relaties.
Toch heb ik niet het idee dat ze iets tekortkomen. De meiden doen het super op school, hebben veel vriendinnetjes en zijn dol op elkaar. Streng en consequent zijn heeft ook niks te maken met liefdeloos. Op zondag vormen we echt een gezin. Dan spreken we met niemand af, gaan de werktelefoons op stil, koken we lekkere hapjes en doen we spelletjes en knuffelen met elkaar.”
* De naam Kate is op verzoek gefingeerd.
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Goede ouders hebben geen bakken met geld nodig om hun kinderen een fijne jeugd te bezorgen. Het zijn juist die kleine dingen die het ‘m doen. Die maken dat je kind zich geliefd en veilig voelt, en daar draait het uiteindelijk om.
Je vakantie kan in een splitsecond een nare wending nemen. Zo ook voor Malou en haar man en dochter, toen haar dochter in zee tussen de kwallen terecht kwam.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze hoe ze de zomervakantie met zoon heeft ervaren.
We vroegen jullie op Instagram: “Kun je je baby gerust alleen laten slapen in een vakantiehuisje als je dichtbij bent, zoals bij de buren?”
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
