Beeld: Getty Images
Kate krijgt regelmatig commentaar op haar no-nonsense opvoedstijl. Eén ding is zeker: ze moddert niet zomaar wat aan, haar aanpak is een bewuste keuze.
Kate* (39), moeder van Leonore (11) en Lily (9):
“Met een eigen bedrijf waarvoor mijn man en ik zes dagen per week in touw zijn en zelf niet behept met veel geduld, heb ik weinig tijd voor drama’s en discussies. Dat betekent dat ik hou van een ouderwetse no-nonsense opvoeding, zoals ik die zelf ook heb gehad.
‘Omdat ik het zeg’ vind ik voldoende, ik geloof niet dat ik een kleuter of puber uitleg verschuldigd ben over waarom ik acht uur een schappelijke kinderbedtijd vind.
In de ogen van sommigen komt onze aanpak wat autoritair over. Zeker in vergelijking met wat ik om me heen zie. Waar ouders urenlange gesprekken aangaan over bed- en schermtijden en kinderen zonder discipline en grenzen lijken te worden grootgebracht.
“Ik ben allergisch voor ‘ja maar’ en een grote mond”
Ik ben allergisch voor ‘ja maar’ en een grote mond. Als ik iets vraag, verlang ik van Lily en Leonore dat het gedaan wordt en wel meteen. ‘We gaan eten’ betekent nú, en niet na eerst nog een spelletje op de iPad of een backflip op de trampoline. Zijn ze brutaal, dan pak ik gerust een week hun telefoons af.
Ook verwacht ik dat ze een handje meehelpen daar waar nodig. Leonore ruimt de tafel af, Lily de vaatwasser uit en ze laten de hond uit. De meiden moeten hun eigen kamers schoonhouden – hoe klein ook, stofzuigen en opruimen kunnen ze allemaal.
Lees ook – ‘Mijn kind achter z’n kont aanzitten? Hij moet zelf leren opruimen en schoonmaken’ >
Leonore en Lily noemen ons papa en mama en zeggen u. Dat zeggen ze tegen iedere volwassene, dus zeker ook tegen ons en opa en oma, die naast ons wonen. Aan vreemde mensen die bij ons op bezoek komen stellen ze zich netjes voor en ze geven een hand. Ze bedanken voor het spelen, eten en logeren als ze bij een vriendin zijn geweest. Iets wat ik andersom ook verwacht, maar helaas maar zelden meemaak.
De meeste vrienden van onze dochters zeggen hooguit ‘doei’ na een speeldate, maar worden daartoe ook niet aangezet door hun ouders. Als mijn kinderen lief bedanken, wordt er snel geroepen dat ze dat niet hoeven te doen. Jawel, van mij! Ik verbaas me juist over de vrijheid die anderen hun kinderen meegeven, ik vind wat wij doen eerder een kwestie van goed fatsoen dan van een hele strakke opvoeding.
“Mensen in mijn omgeving vinden ons streng”
Toch hoor ik dat wel terug van mensen in mijn omgeving. Ze vinden ons streng. Maar dit is voor mijn man Jan-Peter en mij gewoon de manier waarop wij denken dat we leuke, beleefde kinderen krijgen die straks een volwaardig lid van de samenleving kunnen zijn en op termijn ons bedrijf overnemen en leiden.
Jan-Peter en ik hebben een aantal modezaken, onze dagen zijn lang. Mijn ouders fungeren als achterwacht. Ik breng Lily naar school, zij halen haar weer op en vangen Leonore op. Mijn moeder kookt, wij schuiven om half zeven aan en nemen de meiden daarna mee naar ons eigen huis. Maar het komt ook voor dat oma de meiden naar bed brengt, omdat wij nog langs groothandels of winkels moeten of gesprekken voeren met leveranciers en relaties.
Toch heb ik niet het idee dat ze iets tekortkomen. De meiden doen het super op school, hebben veel vriendinnetjes en zijn dol op elkaar. Streng en consequent zijn heeft ook niks te maken met liefdeloos. Op zondag vormen we echt een gezin. Dan spreken we met niemand af, gaan de werktelefoons op stil, koken we lekkere hapjes en doen we spelletjes en knuffelen met elkaar.”
* De naam Kate is op verzoek gefingeerd.
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
