Nadat mijn dochtertje thuiskwam van een logeerpartij bij haar kleine neefje, wilde ze weten waarom zij geen piemeltje heeft. Ze is drie jaar, dat lijkt me een beetje jong voor seksuele voorlichting. Of moet ik daar nu al mee beginnen?
Jazeker. In haar tempo. Vertel uw dochter wat ze weten wil en niet meer dan dat. Waarschijnlijk is ze voorlopig tevreden met het antwoord dat er jongens en meisjes zijn en dat jongetjes een piemeltje hebben. Op enig moment in de toekomst informeert ze: waar kom ik vandaan? (Antwoord: uit mama’s buik.) Vroeger of later vraagt ze zich af: hoe kwam ik uit die buik? (Dan licht u de functie van het geboortekanaal toe.) En ooit komt de hamvraag: hoe kwam ik in de buik? Dan pas doet u De Daad uit de doeken. Dit leidt niet zelden tot afschuw. Tante Do vroeg destijds geschokt aan haar moeder: “Maar dat hebben mevrouw en meneer Dievers (dat waren de overburen) toch niet gedaan?” Haar moeder moest haar teleurstellen: het echtpaar Dievers had twaalf kinderen. Tot Do’s opluchting zei haar moeder dat ze alleen aan sex moest doen als ze het zelf leuk vond (nooit, dacht Do).
Ten slotte komen we bij de regels voor veilig vrijen. Die moet uw dochter kunnen dromen als ze in de hormonen-wildernis van de middelbare school belandt. Gebruik duidelijke bewoordingen, anders dan Do’s moeder indertijd. Het heeft lang geduurd voor Do begreep dat ‘het gaatje tussen de benen van een mevrouw’ niet een voor het oog onzichtbaar gaatje ter hoogte van de knieholte was, maar de vagina. TIP Er zijn heel leuke voorlichtingsboekjes voor kinderen, bijvoorbeeld Het vrolijke vagina-boek en Het kleine piemelboek.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
