Nu er steeds meer prenatale tests komen, worden ouders met een Downkind nogal eens vreemd aangekeken: waarom hebben ze de zwangerschap niet laten afbreken? “Ik ben bang dat er straks geen plek meer is voor mijn kind.”
Lees verder onder de advertentie
Marianne de Cock (48) is single en moeder van Elise (5).
“Zes jaar geleden dacht ik nog dat ik nooit moeder zou worden. Ik had al tien jaar een ingewikkelde knipperlichtrelatie met mijn vriend en zag ons geen gezin stichten.
En toen ontdekte ik tot mijn verrassing dat ik zwanger was. Bij zeventien weken werd ons een vlokkentest aangeboden. We gingen er onbevangen in, maar de uitslag was niet goed: trisomie 21, oftewel Down. De arts die het nieuws vertelde, wond er geen doekjes om: we moesten serieus een abortus overwegen.
Lees verder onder de advertentie
Meteen verliefd
Niemand kon me vertellen hoe ernstig ons kind gehandicapt zou zijn en zelf wist ik amper iets over het syndroom van Down. Vroeger woonde er een mongooltje bij ons in het dorp – zo noemden we dat toen. Ze had een recht afgeknipte pony en droeg ouderwetse kleren. Dat het ook anders kon, zag ik bij mijn gynaecoloog. Hij liet me het boek The upside van Down van Eva Snoijink zien. Ik was meteen verliefd op de kinderen op de foto’s.
Na een weekend nadenken besloot ik geen abortus te ondergaan. Ik zou mezelf nooit meer in de spiegel kunnen aankijken als ik dit kind zou vermoorden. Mijn vriend was boos. Als ik dit meisje liet komen, zou hij bij me weggaan. Dan raakte ik hem kwijt. Toch zette ik door. De rest van mijn zwangerschap beleefde ik alleen, maar ik voelde me sterk en kreeg veel steun van mijn ouders en vrienden.
Lees verder onder de advertentie
Geen spijt
Ik heb geen spijt van mijn keuze. Sinds er in Denemarken een gratis prenatale test wordt aangeboden aan zwangere vrouwen, worden daar nauwelijks nog kinderen met Down geboren. Ik ben bang dat we in Nederland ook die kant opgaan. Dat er straks voor kinderen als Elise geen plek meer is.
Lees verder onder de advertentie
Cadeautje
Elise is zo’n cadeau. Pittig, alert, heel sociaal, gevoelig en kerngezond. Ik zorg dat ze altijd goed gekleed is met leuk geknipt haar. Ze gaat naar een gewone school. Ik grap weleens tegen haar juf: ‘Het is net een gewoon kind, maar dan met een chromosoompje meer.’”
Alle portretten staan in Kek Mama 04-2016.
Een zacht ruisend geluid op de achtergrond. Voor veel ouders is white noise vaste prik bij bedtijd. Het geluid – alsof er een föhn of stofzuiger aanstaat – zou baby’s helpen sneller in slaap te vallen en beter door te slapen. Maar een expert waarschuwt nu voor dit populaire hulpmiddel.
Kim Feenstra (40) neemt even een pas op de plaats. In het programma Gelukkig hebben we de foto’s nog! kijkt het model terug op haar leven, en vertelt dat een nieuwe romance er voorlopig niet in zit.
In het najaar kan de temperatuur ’s nachts flink dalen. Maar hoe weet je of je kindje het écht niet te koud heeft in bed? Twee kinderslaapcoaches delen belangrijke signalen waaraan je kunt zien dat het misschien tijd is voor een extra laagje kleding of een warme slaapzak.
Schermen zijn niet meer weg te denken uit het gezinsleven. Even een filmpje tijdens het koken, een tablet in de auto of YouTube als rustmoment. Maar steeds meer experts waarschuwen: bij jonge kinderen kan overmatige schermtijd al vroeg sporen nalaten. En opvallend genoeg is dat soms zichtbaar met een heel simpele test.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Georgina (38). Ze heeft haar kleuter namelijk niet onder controle en schaamt zich hiervoor.