Elsbeth, Eva, Roos en Miloe noemen zichzelf de ontploetermoeders en schreven het boek ‘Van achter het behang tot over je oren’. We legden ze een paar trefwoorden voor waarop ze zich enthousiast stortten.
Roos ”Ik wil heel graag niet ontploffen in het bijzijn van mijn kinderen. Niet dat dat altijd lukt. Ze zullen mij later vast van alles gaan verwijten.”
Eva ”Ik las laatst: ‘niemand komt onbeschadigd uit zijn jeugd.”’
Elsbeth ”En nooit ontploffen is ook niet goed. Ik ben juist trots als ik een keer ontplof, ik kan dat namelijk niet zo goed. Van al die ingehouden woede kan je kind ook op de divan belanden.”
Roos ”Ik mijd conflicten en mijn man ook, dus wij maken heel weinig ruzie. Laatst zei iemand: ”Dat is niet goed voor je kinderen, hoor.”
Miloe ”Ik ontplof best vaak. Ik heb ook weleens gehuild in het bijzijn van mijn kind.”
Roos ”Dat vind ik moeilijk. Ik huil überhaupt niet zoveel, en al helemaal niet waar mijn kinderen bij zijn. Dit jaar overleed mijn liefste tante, daar was ik zo verdrietig om. Toen heb ik op de wc zitten huilen. Ik dacht: ik geloof niet dat ik dit goed doe. Het is niet erg als zij moeten huilen, maar mijn tranen mogen ze niet zien. Dat klopt natuurlijk niet. Maar ik wist even niet hoe het anders moest.”
Miloe ”Bij mijn zoon was ik weleens zo wanhopig dat ik moest huilen als we ruzie hadden. Bij mijn dochter slaat mijn wanhoop eerder om in woede. Daar voel ik me later schuldig over, maar gelukkig kan ze haar emoties goed uiten. Laatst zei ze dat ze bang was geworden van mij. Dat vond ik verschrikkelijk, ik heb er wakker van gelegen. Maar ik vind het wel geruststellend dat ze het op haar vierde al zo goed kan verwoorden.”
Eva ”Ik denk vaak: alles gaat ook weer over. Ondanks of dankzij ons groeien ze echt wel op.”
Lees het hele verhaal in Kek Mama 13-2015.
Tijdelijke aanbieding: Neem nu een abonnement op Kek Mama en krijg een gratis tas naar keuze >
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
