‘Mijn kind huilt als-ie zijn zin niet krijgt’. De vrolijke opvoedtantes Els en Do geven advies

01.06.2017 13:27

Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog. 

Janken, janken, janken. Mijn zoon van zes huilt als hij z’n zin niet krijgt, een schrammetje heeft, zelfs als hij een rekensommetje fout heeft. Hij huilt dus echt om elke scheet. Als ik beweer dat die dingen het niet waard zijn om in snikken uit te barsten, gaat-ie nog hartverscheurender tekeer. Hij heeft een zacht karakter en is hartstikke lief. Hebben we (ik?) hem te veel gepamperd? Zijn zusje is het tegenovergestelde, dus het zit ook in zijn karakter.

Dat uw dochter stoerder is, zet de tantes aan het denken. Kan het zijn dat u haar minder vaak troost? Uit onderzoek blijkt dat moeders vaak liever zijn voor zoontjes dan voor dochters. Van onze dochters verwachten we eerder dat ze flink zijn. Hoe dan ook, er is maar één remedie. Als uw zoon huilt om niks – wel even checken of het ook echt niks is – kletst u gewoon door met uw man en dochter. Of u gaat lekker Netflix kijken. Of u gaat op zoek naar rode dansschoenen op internet. Negeer uw brekend hart. Reageren is ook aandacht.

 

Troost is een schaars goed

Troost moet een schaars goed zijn dat alleen wordt verstrekt bij werkelijke nood. Bijvoorbeeld als hij een gat heeft in zijn knie, uit de boom is gevallen of de hond dood is (in dat laatste geval heel veel). Dus niet troosten als hij snikt om iets petieterigs. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, dat beseffen we natuurlijk best. Zo’n scheepstoeter op de achtergrond is behoorlijk afleidend. Bedenk dat u dit doet voor hem. En bedenk dan wat u allemaal nog meer voor hem zou doen. U zou door de woestijn gaan zonder water. U zou een brandend huis binnen snellen om hem eruit te halen. U zou een rivier vol piranha’s overzwemmen. Dan is het een kleine moeite als u hem nu in zijn sop laat gaar koken. Later kan hij bij de baas ook niet voortdurend in snikken uitbarsten. Het leven is geen lolletje, ook niet voor schattige zoontjes.

 

Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.

 

Dit artikel staat in Kek Mama 06-2017