Kek Mama columnist en vader Jan Heemskerk spaart ons niet, en zichzelf nog minder. Hij legt het ons nog één keer uit. Deze maand: schoolfeestje organiseren.
De organisatie van het schoolfeest van zoon Willem gaat niet zonder slag of stoot, merkt Jan. “Mijn legendarische engelengeduld raakt in hoog tempo op. Een zenuwtoeval lijkt aanstaande.”
Zoon Willem had een schoolfeest en dat werkt als volgt: een clubje kinderen uit de klas moet een feest organiseren, en de rest zijn de gasten. Aan de beurt: onze Willem en zijn vrienden Gijs, Jesse en Olivier. Ze laten lange tijd na dit aan hun ouders te melden, tot ongeveer een week of drie voor datum, en dan is er grote paniek in de tent. Er wordt inderhaast bij Jesse thuis een ouder-vergadering bijeengeroepen. Daar proberen de volwassenen opvoedkundig verantwoord de taken te verdelen en de jongens zelf te laten bedenken wat ze willen. Dat levert weinig op: iets met een dj en zwemmen. En chips en cola. En… chips! En cola! En… chips!
De vaders, gemiddeld wat ongeduldiger en meer van de daden dan van de woorden, beginnen ideeën te spuien: “Lekker varen, is dat wat?”, probeert bootpapa. “Kunnen we naar een eilandje gaan en barbecueën”, doet vuurvader een duit in het zakje. “En een hindernisbaan bouwen”, zegt bootcamp daddy. “Maar wat nou als het regent”, werpt een moeder tegen. “En is het wel genóeg”, durft een kind nog hardop te twijfelen. “Misschien toch een dj?”, zegt moeder twee. “En ballonnen. Ballonnen zijn altijd leuk,” zegt mijn allerliefste. Ik heb inmiddels twee bakjes nootjes en vier witte wijn naar binnen gewerkt, zonder merkbaar kalmerend resultaat. Mijn legendarische engelengeduld raakt in hoog tempo op. Een zenuwtoeval lijkt aanstaande.
Bootcampvader redt de dag. Hij maakt een lijst met activiteiten en verdeelt kordaat de taken. Bij zoveel besluitvaardigheid leef ik helemaal op en ik bied aan de Duitse
torpedobootjager van vriend Jos te regelen, een joekel van een schip waar makkelijk twintig man op kan. Als dan ook nog wordt besloten in geval van noodweer het hele feest naar de tuin van de ouders van Olivier te verplaatsen, en daar aan het eind van de dag een dj in de garage te laten draaien, is iedereen er gerust op: dit wordt een topfeest. En zo komt het zonder verdere tussenkomst van de zonen helemaal goed. We verzamelen surfplanken en peddels om te suppen, we kopen de halve groothandel leeg aan chips, cola en hamburgers en hebben genoeg pleisters om een middelgrote natuurramp te overleven.
We varen naar het eiland; we doen daar kampvuur en hamburgers, zwemmen en volleybal. En tegen het donker schepen we iedereen weer in, zodat we op tijd zijn voor de dj, want die is best duur en staat nu voor twee klassieke Alfa Romeo’s te draaien. Dan is het elf uur en en het feest voorbij. Terwijl we naar de auto wankelen horen we nog net vriendje Gijs de legendarische woorden spreken: “Wel een hoop werk, zo’n feest.”
Jan Heemskerk (53) is radiopresentator en tv-maker, theaterkneus en boekenschrijver, maar eerst en vooral vader van drie prachtzoons bij twee vrouwen. Je mag hem natuurlijk altijd mailen: jan@kekmama.nl
Wat een gezellige pakjesavond zou moeten worden, liep uit in een familiedrama. Kelly had nooit een goede band met haar schoonzus en zwager, maar toen er kinderen in het spel kwamen, ging het van kwaad tot erger. De boel escaleerde tijdens pakjesavond.
Liefde is een mysterie, maar de sterren hebben stiekem al een paar antwoorden voor ons. Want wist je dat sommige sterrenbeelden zó goed bij elkaar passen dat ze een gouden medaille verdienen?
Laten we eerlijk zijn: alle kinderen hebben hun momenten waarop ze liever luisteren naar het buurmeisje van drie dan naar hun eigen ouders. Maar als je een kind hebt met een bepaald sterrenbeeld, kun je je borst natmaken. Deze zijn pas écht eigenwijs.
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Wat als je ontdekt dat het kindje dat je liefdevol in je armen wiegt genetisch niet van jou is? Dit overkwam twee koppels in Californië, nadat hun IVF-kliniek een gruwelijke fout had gemaakt: ze hadden elkaars embryo’s ingebracht gekregen.
