Iconica Smeets (38) is wiskundige en moeder van Tex (6) en Rifka (2). Elke maand checkt ze de zin en onzin van opvoedfabels en -feiten: hoef jij dat niet meer te doen.
Toen we nadachten over wat een leuke sport voor Tex zou zijn, riepen allerlei mensen dat we hem op judo moesten doen. Een vriendin vertelde dat ze haar verlegen zoon op judo had gedaan, zodat hij wat meer zelfvertrouwen zou krijgen. Terwijl ze dit vertelde verstopte het kind in kwestie zich achter een gordijn, dus ik vroeg me af of het veel had geholpen.
Grappig genoeg ken ik ook een vader die zijn extreem wilde zoon juist naar judo stuurde in de hoop dat hij daarvan wat rustiger zou worden. Voor zover ik het kon inschatten leek ook dat nog geen groot succes.
Er zijn veel studies gedaan naar het effect van martial arts op kinderen. Martial arts is een nogal breed en lastig te vertalen begrip. Ik dacht daarbij altijd aan Aziatische vechtkunst zoals judo, jiujitsu of karate. Maar de term werd in de middeleeuwen juist gebruikt voor Europese strijdtechnieken, en ook worstelen en boksen horen bij de martial arts.
Ik vond twee grote overzichtsstudies die samen honderden artikelen over al deze vechtsporten samenvatten. De breedheid van de definities maakt het allemaal nogal lastig. Zo las ik dat in Nederland martial arts in de top tien van sporten voor kinderen staat. Ik zocht toch maar even de precieze cijfers in de Leefstijlmonitor. Bij kinderen tussen de vier en twaalf staat judo/jiujitsu op de zesde plek van meest beoefende sporten. Karate/taekwondo staat op twaalf en kickboksen op veertien. Het lijkt me dus inderdaad terecht om te zeggen dat martial arts in de top tien staan.
Overigens laten de lijstjes weer eens een gapende kloof zien tussen jongens en meisjes. Bij jongens staat voetbal met stip op één; 41% van de sportende jongens voetbalt. Bij de meisjes is dat slechts 6% en bij hen komt voetbal op de zesde plek (al zullen deze cijfers hopelijk omhoogschieten nu de vrouwen Europees Kampioen zijn). Bij de meisjes staat turnen/gymnastiek op één. De vecht- sporten zijn vooral populair bij de jongens, judo/jiujitsu staat bij hen zelfs op de tweede plek, terwijl het bij de meisjes op nummer tien eindigt.
Maar wat voor effect hebben die martial arts nu op kinderen? Het belangrijkste lijkt dat ze kinderen inderdaad helpen hun agressie te beheersen. Ook hebben kinderen die op een vechtsport zitten net iets meer zelfvertrouwen dan andere kinderen. Alleen is het daarbij onduidelijk of zelfverzekerde kinderen zo’n stoere sport kiezen of dat het trainen hen juist meer zelfvertrouwen brengt. Bovendien zijn alle gevonden effecten nogal klein. Kortom: in de wetenschap ligt het allemaal weer eens zo genuanceerd dat je er weinig aan hebt in de praktijk.
Uiteindelijk wilde Tex zelf helemaal niet op judo. Hij had veel meer zin om bij de waterscouts te gaan. En in plaats van op te zoeken wat scouts op de lange termijn leren van goede daden, knopen leggen en vaaravonturen, heb ik hem gewoon lekker aangemeld.
Als je ook iets gecheckt wilt hebben: mail ionicacheckt@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 11-2017.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
