Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog.
Lees verder onder de advertentie
Ik ben nogal een hypochonder. Heeft mijn oudste blauwe plekken, dan denk ik meteen aan leukemie. Hoest mijn jongste, dan vrees ik een longontsteking. Mijn kinderen zijn heel gezond, maar ik ben altijd bang.
Angsten kunt u het beste toetsen aan de werkelijkheid. En die stemt uitermate vrolijk. Nederlandse kinderen zijn namelijk nog nooit zo gezond zijn geweest als nu. De kans dat uw kind iets afschuwelijks overkomt is tegenwoordig relatief heel klein.
Levensverwachting in Nederland
Dat de gemiddelde levensverwachting de afgelopen eeuw is verdubbeld, komt met name doordat de kindersterfte ongelooflijk is gedaald. Een eeuw geleden haalden veel kinderen de vijf jaar niet, een cruciale leeftijd omdat ze daarna genoeg antistoffen hebben tegen veel ziekten. Nu zijn dat er vijf op de duizend. Een eeuw geleden was uw angst dus veel terechter geweest.
Lees verder onder de advertentie
Nuchter blijven
Jopie Lemmers (82), een vriendin van tante Do, verloor als peuter twee broertjes aan difterie, een ziekte die ze in deze tijd zonder problemen zouden hebben overleefd. Jopies moeder kon zich echter geen hypochondrie veroorloven, want ze hield nog tien kinderen over voor wie ze moest zorgen. “Ondanks het verdriet om haar zoontjes, gedroeg moeder zich heel nuchter als een van haar kinderen ziek was”, zegt Jopie. “Ze stopte je in bed, je kreeg een geraspt appeltje en een aai over je bol en moest maar weer snel opknappen. Het gevolg was dat we nooit ziek waren. Zelfs niet in de honger winter. We waren mager, maar niet ziek.”
Lees verder onder de advertentie
Angststoornis
Als het de oude mevrouw Lemmers lukte haar angsten weg te redeneren, moet het u al helemaal lukken. U hebt de statistieken aan uw zijde. Als het niet lukt, gaat u naar de dokter, maar dan voor uzelf. Misschien lijdt u aan een angststoornis, en ook daarvoor heeft de medische wetenschap uitstekende therapieën ontwikkeld.
Lees verder onder de advertentie
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”