Beeld: Getty
Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.
De eerste stapjes langs de tafel worden gezet, er wordt zo af en toe al aan één heel los handje gelopen en alleen tegen de muur aan staan is vaker een feit dan een uitzondering. Dries gaat met zijn 15 maanden binnenkort zijn eerste stapjes zetten.
Als mijn ex de kinderen komt ophalen bespreken we even hoe het gaat met Jan en Dries. Ik vertel dat Dries al steeds vaker los staat en dat ik denk dat het niet lang meer zal duren tot hij zijn eerste echte stapjes zet. We zijn voor heel even samen trots.
Als de volgende dag mijn telefoon gaat en ik een filmpje zie binnen komen voel ik hem al aankomen. Het filmpje laadt en ik roep Rogier. Daar zitten we dan; samen kijkend naar de eerste stapjes van ‘mijn’ Dries. De tranen rollen over mijn wangen.
Wat ben ik ongelooflijk trots maar ook ongelooflijk verdrietig dat deze gigantische mijlpaal, de eerste stapjes van mijn kind, niet hier voor míjn ogen worden gezet maar bij mijn ex. Hoe groot was die fucking kans nou.. Hij ziet de kinderen 76 dagen per jaar, ik 289 dagen..
Heel even schiet er door me heen dat dit niet alleen de eerste maar ook zeker niet de eerste mijlpaal zal zijn die ik ga missen van de kinderen. En ik vind dat, op dit moment, echt heel erg oneerlijk. Ik koos er vorig jaar Kerst niet voor om niet meer samen te willen zijn, heb ik dan ook niet het recht op alle mijlpalen in het leven van de jongens?! Hoe dan ook, ze zullen beiden dingen doen die ze voor het eerst daar zullen laten zien. Met mes en vork eten, pardon zeggen na een boer, hun eigen billen afvegen, zichzelf voor het eerst aankleden, veters strikken, alleen naar de bakker gaan of thuis komen met hun allereerste onvoldoende. Ik jank de ogen uit mijn kop.
Uiteindelijk stuur ik het filmpje, met daarop mijn ex duidelijk in beeld, rond. Naast enorm verdrietig ben ik natuurlijk ook enorm trots op mijn Dries. Van vriendinnen tot familie en collega’s, ik wil het toch graag delen. En met mij is iedereen trots. Dat verzacht de pijn. Net als de woorden van mijn vriendin: ‘Ach Lieve, wees blij dat het op beeld staat, voor hetzelfde geld was het op de kinderopvang of bij de gastouder gebeurd’. En daar heeft ze gelijk in, want met 104 dagen opvang per jaar was die fucking kans een aanzienlijk stuk groter geweest.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Weet je nog hoe jij de slappe opvoedpogingen om je heen bekeek en zwoer dat jij het anders zou doen? Niet volledig gelukt zeker? Tja, goed communiceren is nu eenmaal reuze moeilijk. Maar voor je het welzijn van je kind ook reuze belangrijk.
Het zomerseizoen van Een Huis Vol loopt bijna op z’n eind, maar niet zonder een laatste dosis gezelligheid en bijzondere momenten bij de familie Bakhcha.
