Je hebt alles geprobeerd. Gevoed. Verschoond. Gewiegd. Nog een liedje. En toch… wéér wakker. Welkom in het moederschap, waar slaap voelt als een mythe en koffie je nieuwe beste vriendin is.
Lees verder onder de advertentie
Maar voordat je jezelf de schuld geeft of denkt dat je baby ‘moeilijk’ is: wist je dat die gebroken nachten eigenlijk helemaal normaal zijn?
Baby’s worden namelijk hulpelozer geboren dan welk ander zoogdier dan ook. Ze kunnen nog niet lopen, grijpen of zichzelf warm houden. Wat ze wel kunnen? Huilen, om jou te roepen. Want ze hebben jou nodig, voor eten, warmte, veiligheid en troost.
5 dingen die elke ouder moet weten
Hier zijn vijf dingen die je even moet weten over het (nacht)leven van jouw kleine nachtbraker.
1. Je baby wil gewoon op je liggen — letterlijk
Pasgeboren baby’s willen vooral maar één ding: tegen jou aan liggen. Op je borst, in je armen, in jouw geur. Niet om je expres wakker te houden, maar omdat ze zich zo veilig voelen. Het is geen verwennen, het is biologie.
Laat je baby gerust op je slapen, zeker in de eerste weken. Maar: doe dat wel veilig. Rechtop zitten of een beetje achterover, hoofdje opzij, kinnetje niet op de borst, en vooral: blijf wakker. Slapen met je baby op je lijf klinkt cozy, maar is niet veilig als jij wegdoezelt.
2. Samen slapen? Kan, als je het veilig doet
Geef je borstvoeding? Dan kan het zomaar dat je baby elke twee uur komt drinken — ook ’s nachts. En telkens uit bed stappen is slopend. Veel moeders kiezen daarom voor veilig cosleepen: je baby naast je, jij liggend voeden, en hop, samen weer in slaap.
Wil je dit proberen? Verdiep je dan even goed in de regels (check bijvoorbeeld de Lullaby Trust of La Leche League). En: doe het alleen als je baby op tijd geboren is, je geen medicijnen gebruikt of rookt. Twijfel je? Dan is een wiegje naast je bed ook top.
In de baarmoeder had je baby geen klok — alleen jouw dag- en nachtritme. Na de geboorte duurt het een paar maanden (!) voordat hun eigen interne klok op gang komt.
Je kunt helpen door elke ochtend de gordijnen open te gooien, geluid te maken en je baby mee te nemen in het dagritme. Buitenlicht is magisch voor hun biologische klokje. Dus hup, in de wagen naar buiten.
4. Doorslapen? Ja, ooit
Ja, op den duur gaan baby’s langer achter elkaar slapen. Maar… niet allemaal. In een Nieuw-Zeelandse studie bleek dat 1 op de 3 baby’s van een jaar oud nog nooit een nacht had doorgeslapen. Dat zijn er dus gerust nogal veel. Soms worden ze wakker voor een voeding. Soms gewoon om even te checken: ben je er nog, mama?
Lees verder onder de advertentie
5. Powernaps overdag? Houd ze luchtig
Naarmate je baby ouder wordt, slapen ze overdag minder. Je helpt dat proces door dutjes overdag licht en levendig te houden. Dus geen donkere slaapkamer met witte ruis, maar lekker slapen op de bank, in de wandelwagen, of tussen de spelende broertjes en zusjes. Zo bouwt de slaapdruk op tot de avond en vallen ze dan makkelijker in slaap.
Lees verder onder de advertentie
Dus, samengevat:
Je hoeft je baby niet te ‘leren’ slapen. Geen strakke schema’s of slaapschema-apps nodig. Gewoon: snap waaróm je baby doet wat-ie doet. Geef je eraan over. En ja, dat kan heel zwaar zijn, we know. Zorg daarom ook goed voor jezelf. En weet dat jouw aanwezigheid geen luxe is, maar een levensbehoefte.
Marloes heeft dé tip hoe zij het slaaptekort tijdens de tropenjaren heeft overleefd. Je leest het hier.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (8) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.