Foto: Roy Beusker
Naast zijn tv- en theaterwerk zet Johnny de Mol zich in voor kwetsbare kinderen, vluchtelingen en eenzame ouderen. “We kennen allemaal wel iemand die wat hulp kan gebruiken of om een praatje verlegen zit.”
Momenteel tourt Johnny de Mol door het land met zijn eigen theaterstuk Hier is de Mol!. De bottom line van zijn verhaal: “Als de je de mogelijkheid hebt wat goeds te doen voor een ander en je laat het na, dan ben je een lul. Tijdens de tweede afspraak met mijn regisseur moest hij opeens op tijd weg. Wat bleek? Hij ging naar een bejaardenhuis om met ouderen te kletsen. Want, zo vertelde hij me lachend, hij wil geen lul zijn.”
De cijfers van eenzame ouderen zijn schrikbarend. In elke straat in Nederland woont minimaal één eenzame oudere. “Ik vind dat iedereen een steentje moet bijdragen aan onze kwetsbare medemens,” zegt Johnny. “Tijd en aandacht geven kosten niets, dat moet het nieuwe rock-‘n-roll worden. Een beetje omkijken naar een ander, zo moeilijk is het niet. En hoe cliché: het geeft me ook een fijn gevoel als ik na een bezoekje aan een oudere weer naar huis ga.”
Willeke Alberti, de moeder van Johnny, treedt nog vaak op in verzorgingstehuizen en hij vergezelt haar regelmatig. “Om mijn eigen band te laten zien wat daar gebeurt en hoe belangrijk het is dat we daar zijn, heb ik hen een keer meegenomen. Er zijn mensen die al tijden niet hebben gesproken en gaan zingen zodra ze een lied herkennen. Ze komen in beweging en worden geraakt door de muziek. Prachtig om te zien.”
Johnny weet niet beter dan dat het volstrekt normaal is om naar je medemens om te kijken. Hij is ermee opgegroeid. “Ik heb me altijd al ingezet voor bijvoorbeeld kinderen en vluchtelingen, maar ik hoefde dat niet zo nodig aan de grote klok te hangen. Maar”, zo voegt hij toe, “ik ben nu wel op een punt dat ik mijn standpunt wat meer wil uitdragen. Niets doen is geen optie meer. Soms hoef je alleen maar een luisterend oor te bieden. Naast iemand gaan zitten en af en toe een goede grap maken. Oude mensen zijn niet zielig, die houden er ook van eens lekker te lachen. Ik had een hele goed band met mijn oma, bijna drie jaar geleden is zij aan Alzheimer overleden. Ik heb zelfs nog een tijdje bij haar gewoond nadat mijn opa was gestorven. Ons contact was bijzonder. Alleen er zijn was vaak al voldoende, luisteren, lachen en af en toe een goed verhaal vertellen.”
“Omdat ik nu hard uitdraag dat je naar je medemens moet omkijken, vind ik dat ik daarin ook voorop moet lopen. Maar het blijft natuurlijk niet alleen bij het verkondigen van mijn standpunt. Dit moet bij ons allemaal ingebakken zitten in de opvoeding van onze kinderen. Bij ons thuis geldt: iets krijgen is leuk, delen is nog veel waardevoller. Als onze kinderen een cadeautje krijgen, gaat er iets uit de speelgoedkast naar de kringloop, de opvang in de buurt of naar Lesbos. Dat is een vanzelfsprekendheid. Als ik zelf naar Lesbos ga, geven ze me knuffels mee voor de vluchtelingen. Als ze wat groter zijn, wil ik de kinderen meenemen op mijn reizen. Maar ook naar de verzorgingstehuizen om respect voor ouderen bij te brengen en te laten zien hoe leuk het is daar je handen uit de mouwen te steken. Het is gewoon een kwestie van doen.”
“Alle beetjes helpen. Al zet je je één of twee keer per jaar in voor kwetsbare groepen, dan ben je al goed bezig. En gelukkig zijn er ook organisaties zoals het Ouderenfonds die zorgen voor structureel sociaal contact. Dit soort organisaties is afhankelijk van vrijwilligers en financiële steun.”
1 op de 2 ouderen voelt zich eenzaam. Hoewel minder sociaal contact en een gevoel van eenzaamheid bij het ouder worden veel voorkomt, wil niemand eenzaam oud worden.
De VriendenLoterij en het Ouderenfonds komen in actie tegen eenzaamheid. Met de opbrengst van de VriendenLoterij PrijzenMarathon financiert het Ouderenfonds activiteiten door het hele land waarmee zij de steeds groter wordende groep eenzame ouderen de hand kan reiken. Dus speel van 17 september tot en met 31 oktober mee en help één oudere aan wekelijks sociaal contact.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.