Als peutermoeder wil je op een verloren dag nog wel eens in Monkeytown belanden. Of in een speeltuin waar geen koffie te krijgen is. En altijd als ik er net 4,5 minuut ben, zit één van mijn zoons onder de kak.
Lees verder onder de advertentie
Zo gaan die dingen, hè. En dus hop, niet zeuren, maar gelijk ergens verschonen.
Bloedirritant
En wat me nu toch opeens mateloos irriteert, is dat de verschoonkussens, commodes of aankleedplanken in de openbare toiletten altijd alleen maar te vinden zijn in de toiletten voor vrouwen. In die van mannen? Alleen maar pisbakken. Heus geen verschoonplek voor baby’s of peuters in mannentoiletten in een pretpark, sportclub of restaurant. En als je er eens over nadenkt, dan is dat toch niet meer van deze tijd?
Ik heb als moeder van een tweeling van 3 jaar het geluk dat mijn man zoveel helpt. En misschien helpt hij ook wel zoveel omdat we nu eenmaal die tweeling hebben gekregen. Hij moet wel. Er zijn er altijd twee tegen twee, zeg maar. Dus is Bodi schoon en aangekleed, dan mag Daaf nog. En mijn man helpt altijd mee: met luiers, met eten geven, met naar bed brengen. Maar zodra we ergens naartoe gaan, ben ik het die met de luiers zeult en stikkend van de hitte in zo’n goor openbaar toilet zeurende spartelende billen moet afvegen. Ik doe het met alle liefde, maar het feit dat mijn man eigenlijk niet eens de kans heeft om zijn zoons te verschonen in een toilet, is raar. Mannen en vrouwen zijn tegenwoordig toch zo gelijk in het ouderschap?
Lees verder onder de advertentie
Mannentoiletten als ze groot zijn
Als mijn jongens wat ouder en zindelijk zijn, dan gaat het tij natuurlijk keren. Dan gaan ze juist altijd met papa mee naar de wc als we ergens zijn, omdat ze nu eenmaal piemels hebben en ze het vanaf een bepaalde leeftijd ongetwijfeld ‘dom’ en ‘iehl’ vinden om met mama mee te gaan plassen. Maar dat is pas als onze kinderen groter zijn, hè. Zeker niet de eerste 4 jaar: dan komt het verschonen, als je de deur uit gaat, áltijd aan op moeders. Idioot, wat mij betreft. Want een beetje effectief billen afvegen, dat doen echte kerels óók.
Tessa Heinhuis (32) is moeder van een tweeling: Bodi en Daaf. Ze is hoofdredacteur van Mama Magazine.
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders… do we need to say more? Je hebt soms geluk met een ontzettend lieve schoonmoeder, en soms de pech met een schoonmoeder from hell. Die van Annissa zit er ergens tussenin, maar komt soms op zijn zachtst gezegd wat onhandig uit de hoek.