‘Terwijl ik een kind in de auto zet, word ik aangereden en ligt mijn deur opeens op straat’
Een ongeluk zit in een klein hoekje, zeggen ze wel eens. Het blijkt echt zo te zijn. Als ik mijn kinderen ophaal van de crèche, gebeurt er iets ondenkbaars.
Ik sta een van mijn jongens in de gordel te doen, waardoor ik in de kier van de achterdeur gebukt sta. Mijn auto is geparkeerd in het vak voor de deur van de crèche.
Even de kinderen ophalen, ik doe het al bijna vier jaar. En sta ook al jaren voor die deur geparkeerd. Maar opeens word ik aangereden: er knalt een busje tegen mijn schouder en vooral mijn achterdeur aan, waardoor de deur opeens op straat ligt. We schrikken ons rot.
Trillend sta ik in die donkere straat, het pleurt van de regen. Mijn jongens hebben een pruillipje en moeten zachtjes huilen. Ze snappen de paniek in mama’s ogen. De bestuurder stopt gelukkig en komt zijn excuses aanbieden. We vullen een schadeformulier in. Iemand van de ANWB komt mijn autodeur aan elkaar plakken met tape, zodat ik tenminste nog naar huis kan rijden met de kinderen.
Als ik eindelijk weg kan na het ongeluk, komt de schrik er pas echt in. Ik ben tenslotte ook vijf maanden zwanger en dat geeft soms al zorgen genoeg. Gaat alles wel goed met de baby in mijn buik? Was die klap nou hard of zacht, ik weet het niet meer. Het gebeurde in een split second, voordat ik wist keek ik naar mijn eruit geramde autodeur. Ik bel mijn man om hem te vertellen wat er is gebeurd en kan alleen maar huilen. De kinderen zijn ook geschrokken en zijn stilletjes. Mijn kletskoppen zijn bijna nooit stil.
Soms is het net even teveel. Soms kun je het niet allemaal hoog houden, soms is een mens maken in je buik en twee kleine peuters in leven houden, naast een fulltime baan, naast een sociaal leven, gewoon veel van jezelf gevraagd. En dat is oké. Ik ben geen perfecte moeder en dat hoeft ook niet. Ik ben de beste moeder die ik kan zijn voor Bodi en Daaf en straks ook voor mijn baby. En moeders hebben soms dagen dat het soepel gaat en af en toe zijn er van die dagen… Die je het liefst snel vergeet.
Tessa Heinhuis (33) is moeder van Bodi en Daaf, een tweeling, en zwanger van de derde. Ze wonen in ’t Gooi. Naast haar persoonlijke verhalen voor Kek, is Tessa hoofdredacteur van Mama Magazine.
View this post on Instagram
