Fotografie: Paulien van Beusekom
Het griepseizoen is alweer begonnen bij ons thuis. Dan moet ik eigenlijk zeggen: bij mij. Mijn vriend en kind hebben nergens last van.
Mijn dochter harkt alle virussen binnen, kucht zelf een paar keer en brengt vervolgens alle ellende op mij over. Om een of andere reden heb ik zo’n waardeloze weerstand dat ik er een week vanaf lig. Nu weer. De letter R zat vers in de maand en ik lag binnen de kortste keren als een stervende zwaan op de bank.
Manflu, wordt er thuis gegrapt. Mama heeft manflu. Ik begin het zelf inmiddels ook te geloven. Als ik griep heb sta ik werkelijk waar met één been in mijn graf. Ik lig dagenlang op de bank te creperen en af en toe ontglipt me een kreet als ‘arme ik!’ of nog erger: ‘waarom ik?’.
Weet je wat het is? Vorig seizoen ben ik van november tot en met mei non stop ziek geweest. Opvangvirusjes zijn wat mij betreft erger dan slapeloze nachten. There, I said it! En nu begint die ellende gewoon al in september!
Mocht je nu vinden dat deze column wel erg zeurderig en dramatisch is… Klopt! Er stroomt nog een vleugje manflu door mijn lijf. De stervende zwaan in mij neemt het toetsenbord af en toe over. Ondanks dat een groot deel van jullie contact met mij waarschijnlijk in de verste verte niet ziet zitten (vanwege het geklaag en de bacillen) wil ik bij deze toch een oproep doen tot een supportgroep. Moeders met manflu: laat je horen! Het lijkt me heerlijk om samen te klagen over het leed dat ‘kinderen vermaken terwijl je met één been in je graf staat’ heet. Ik weet ook al een groepsnaam: arme wij!
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
In 'Tussen wel en wee' komt een moeder aan het woord die vertelt over hoe haar bevalling verliep. Dit keer bevallingsverhaal Laurien.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Mieke van Dam (31) zit bepaald niet stil. Tussen de luiers, speeltuinbezoekjes en nachtelijke knuffels door creëerde ze Eau de Mique: een wasparfummerk dat draait om herinneringen, rust en een vleugje luxe in de chaos van het moederschap. Wij spraken Mieke erover.
Denk je dat knuffels alleen voor kinderen zijn? Think again. Steeds meer volwassenen geven toe: ze slapen met een knuffel. En dat is niets om je voor te schamen. Sterker nog, het is goed voor je nachtrust en je mentale gezondheid.
Ze mag dan al jaren onder de Californische zon wonen, maar Yolanthe Cabau (40) blijft in hart en ziel dat meisje van vroeger van het warme, drukke gezin in Nederland. Familie is alles voor haar, en dat mist ze soms nu ze alleen met haar zoontje Xess Xava (10) woont.