Leontine Ruiters doet boekje open over gezinssituatie na zaak Marco Borsato: ‘Drie heel gelukkige kinderen’
In de keuken van chef Daan van der Lecq schuift Leontine Ruiters aan voor een goed gesprek over haar leven na Marco Borsato.
Fotografie: Paulien van Beusekom
Mijn dochter heeft een kast vol hele leuke kleertjes. Zij heeft namelijk een koopgrage moeder. Het probleem is dat mijn dochter tegenwoordig maling heeft aan al die leuke kleertjes. Ze heeft namelijk een lievelingsjurk.
Wanneer er een nieuw seizoen aanbreekt, is dat voor mij het ultieme excuus om met mijn telefoon in een hoekje van de bank te kruipen en een belachelijke hoeveelheid kinderkleertjes in mijn Vinted-mandje te slepen. Als er iets is dat me een goed gevoel geeft, is het daar een goed dealtje scoren. Ik geef mezelf al helemaal een boel schouderklopjes als ik een enorme kledingbundel weet te bemachtigen, waardoor mijn kind gelijk klaar is voor de komende maanden.
Ik neem mijn taak uiterst serieus. Tot voor kort was er ook niemand die mij hierin tegenwerkte. Behalve dat mijn kind weleens een zorgvuldig uitgekozen pakje onderscheet – wat ik natuurlijk als een klap in mijn gezicht ervoer. En behalve dat mijn vriend weleens dingen zei als ‘nog meer kleertjes?’. Hoewel ik in alle eerlijkheid niet eens weet wat hij erover zei. Ik laat dat soort negatieve leuzen mijn gehoorgangen niet betreden.
Tegenwoordig ervaar ik meer weerstand. Mijn kind heeft namelijk plotseling een mening. Heel vervelend. Ze laat zich niet zomaar meer iets aantrekken. Ze zegt ineens wat ze ervan vindt. Meestal doet ze dat in de vorm van het woord ‘nee’. Sinds kort heeft ze ook een favoriete jurk. De oranje jurk.
De oranje jurk is een extreem zomers jurkje met spaghettibandjes. Naast dat-ie de kleur oranje heeft, is er werkelijk niks noemenswaardig aan deze jurk. Het is gewoon best een saaie jurk. Hij zat in een Vinted-bundeltje, naast de fantastisch leuke kleertjes die mij daadwerkelijk hadden overtuigd de bundel te kopen. De oranje jurk was een soort bijvangst.
Omdat de oranje jurk nogal luchtig en bloot is, mocht-ie mee op zomervakantie. De oranje jurk is namelijk alleen geschikt voor temperaturen boven de 30 graden. Helaas ziet mijn dochter dat anders. Zij roept iedere ochtend dat ze haar oranje jurk aan wil, ook al is het -10. Ze duldt hierbij geen tegenspraak.
Soms ga ik de strijd aan en hijs ik haar met alle gevolgen van dien (tantrums) toch in een temperatuur-appropriate en bovendien leukere outfit. Soms ga ik de strijd niet aan en mag ze haar oranje jurk aan, met een maillot eronder en een vestje eroverheen. Over dat laatste kan ik één ding zeggen: het ziet er niet uit.
Laatst sprak ik een moeder die met hetzelfde probleem zat, maar dan was het lievelingskledingstuk in kwestie een Spiderman-pak. Haar zoontje wilde altijd dat pak aan. Ook met 30 graden, ook naar een bruiloft, ook op kraamvisite, ook naar de tandarts. Dat laatste gaf zelfs praktische problemen, want het Spiderman-pak had geen gat bij de mond. Ik besefte me: de oranje jurk is zo slecht nog niet. Hij bedekt weinig, maar daardoor ook geen cruciale lichaamsdelen waarmee je eet en waardoor je ademt. Het kan altijd erger.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.