Fotografie: Paulien van Beusekom
Toen mijn dochter nog een baby was, had ik vaak last van fantoomhuiltjes. Dat is een psychologisch verschijnsel waarbij je denkt dat je baby huilt, terwijl dat helemaal niet het geval is.
Dan stond ik bijvoorbeeld te douchen, terwijl de baby bij haar vader in de woonkamer was. Door het gekletter van het water, hoorde ik werkelijk niks van het gekeuvel tussen vader en kind. Toch dacht ik telkens: is ze nou heel hard aan het huilen?
Tijdens één douchebeurt draaide ik een kleine driemiljard keer de kraan uit om te horen of mijn dochter daadwerkelijk aan het huilen was. Vervolgens hoorde ik doodse stilte. Om daarna de kraan weer aan te draaien en binnen een minuut wéér te denken dat ik haar hoorde huilen. Totale paranoia natuurlijk, maar omdat het niet leuk is om kersverse moeders massaal met het label paranoia te bestempelen, hebben ze daar een liever woord voor bedacht: fantoomhuiltjes.
Ik had het ook vaak tijdens het föhnen van mijn haar. In het eerste jaar van mijn dochter heb ik mijn haar niet kunnen föhnen zonder het apparaat om de halve minuut uit te zetten. Dan luisterde ik en hoorde ik wederom dat er niks aan de hand was. Even geruststellend als verontrustend. Fijn dat mijn baby niet huilde, maar jammerlijk te moeten concluderen dat ik nog steeds tamelijk krankzinnig was.
Nu mijn dochter twee is, heb ik geen last meer van fantoomhuiltjes, maar van fantoommama’s. Ik denk om de haverklap dat mijn dochter ‘mama’ roept. Soms is mijn dochter niet thuis en denk ik in een vlaag van verstandverbijstering alsnog dat ik word geroepen.
Inmiddels begin ik de hoop te verliezen dat dit fantoomgedoe ooit over gaat. Als mijn dochter straks een vijftiger is en ik in de tachtig ben, heb ik het vast nog. Dan zit ik bij de kapper, met mijn krulspelden onder de droogkap, en denk ik plots: hoor ik nou mijn dochter huilen?
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
We doen ons best. De dagen zijn lang, de nachten met een beetje pech nog langer. We rennen van broodtrommels naar werkmail, poetsen neuzen en rapen vieze sokken op.
Soms gebeuren er thuis van die dingen waar je eerst helemaal niets van snapt, zoals kattenvoer dat verdwijnt. En als je dan eindelijk ontdekt wat er achter zit, vraag je je af waarom je er niet eerder op bent gekomen.
Het leven als moeder zit vol verrassingen. Soms zijn dat lieve momenten met je kind en soms een confrontatie met je verleden. Voor Sanne (32) eindigde een gewone dinsdagochtend met een shock: ze kwam haar oude pester van de middelbare school tegen.
Wie droomt er níét van om de boel te pakken en richting Spanje te vertrekken? De familie Verleg deed het gewoon. Melissa en Pim stapten met hun vijf kinderen in het avontuur van hun leven, weg van regenachtige schoolpleinmomenten en hallo zon, tapas en een nieuw bestaan.
Liefde in films zien er altijd zo romantisch uit. Maar echte liefde? Die is vaak veel minder filmisch en juist daarom zo mooi. Het zit ’m in die kleine, onopvallende momenten: de dingen die je misschien saai of onromantisch noemt, maar die eigenlijk helemaal niet zo zijn. Soms zijn het juist die alledaagse dingen die […]
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Yonna, die haar beste vriendin een slechte moeder vindt.